เหมราชพาตัวเองมาถึงแปลงกุหลาบในเวลาอันรวดเร็วก่อนจะเจอเข้ากับแผ่นหลังของคนที่เขากำลังตามหาอยู่ไกลๆ ชายหนุ่มส่งสัญญาณมือให้คนงานรอบๆ ข้างถอยห่างเพราะเขามีเรื่องต้องเคลียกับเมียตามลำพัง ซึ่งทุกคนก็พยักหน้ารับก่อนจะพากันถอยหนีออกไป เปิดโอกาสให้เจ้านายมีเวลาง้อเมียที่ดูท่าจะงอนอยู่ไม่น้อย
“มาทำอะไรอยู่แถวนี้!”
เสียงจากใครบางคนที่ดังขึ้นทำให้ปภาวรินทร์ต้องหันกลับมามอง เธอไม่ได้รู้สึกดีใจเลยสักนิดที่เห็นเขาในเวลานี้ ไม่เลย…
คนที่ทิ้งให้เธอต้องนอนงมอยู่กับกองน้ำตาเพียงลำพังมาทั้งคืน ในขณะที่เขาหายตัวไปหาใครอีกคน คนที่เขาไม่ยอมบอกให้เธอได้รับรู้เลยสักคำ ว่าผู้หญิงที่ชื่อพลอยลดาคนนั้นคือคนรักเก่าของเขา
หากไม่ใช่เพราะนายชัย หนึ่งในคนงานเผลอพลั้งปากบอกให้เธอได้รู้เมื่อไม่กี่นาทีก่อนเธอก็คงต้องจมอยู่กับความโง่เง่าต่อไป
“ฉันถามเธออยู่นะ แล้วทำไมตาถึงได้
