วันนี้เป็นวันที่พวกนางทั้งสองอยากหายตัวได้เป็นที่สุด ไม่ใช่อยากเก่งวรยุทธ์แต่เป็นว่าพวกเธอรำคาญอีตาหวงโจเป็นที่สุดไม่ว่าจะเดินไปทางไหนอีตาคุณชายเดินก็จะตามตลอดหากตัวไม่ได้ตามก็จะเป็นสายตาที่คอยมองตามพวกนางเหมือนเงาที่ตามตัวพวกเธอ หากไม่เห็นแก่หน้าท่านพ่ออาจจะมีการเจ็บตัวก็ได้
"ท่านพี่ข้าไม่อยากอยู่ที่จวนแล้ว"
ซีเหมยบอกพี่หญิงของตนพลางทำหน้าบึ้งตึง เธออึดอัดจนตัวจะระเบิดออกมาหากเป็นอย่างนี้ต่อไปอีกสักหนึ่งชั่วยามเธอคงได้เข้าไปทุบตีคุณชายหวงโจเป็นแน่แท้
"ใจเย็นๆนั่นเป็นแขกของท่านพ่ออย่าเสียมารยาท"
ซีซีก็ไม่รู้จะกล่าวปลอบอย่างไรเพราะเธอก็ไม่ได้ชอบคุณชายขี้หลีคนนี้เหมือนกัน สีหน้าของทั้งสองดูย่ำแย่จนพ่อบ้านตงทนไม่ไหว เขาสงสารที่คุณหนูของพวกเขาต้องมานั่งขุ่นข้องมัวใจอย่างนี้ ทำให้พวกบรรดาคนใช้ในจวนพลอยรู้สึกไม่ดีไปด้วยตอนนี้
"เอาอย่างนี้ไหมคุณหนู พวกคุณหนูทั้งสองก็ออกไปเที่ยวเล่นชมตลาดสักค
