ผ่านมาสามวันก็ถึงที่หมายหมู่บ้านนี้มีชื่อว่าหมู่บ้านหลวงเป็นชื่อที่ค่อนข้างแปลกพอถามหัวหน้าหมู่บ้านก็ได้คำตอบเพียงว่าชื่อนี้มีประวัติแล้วก็ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดอีก
สองข้างทางมีชาวบ้านออกมาต้อนรับมากมายเด็กก็มาเต็มบรรยากาศภายในหมู่บ้านดูคึกคักทีเดียว
"ตงไห่เจ้าไหวหรือเปล่า"
สีหน้าซีเหมยเริ่มไม่ค่อยดีนัก
"ไม่เป็นไรข้าแค่ร้อนเท่านั้นที่นี่เจอภัยแล้งกว่าที่ข้าคาดไว้มาก"
"ข้าน้อยขอเชิญท่านทั้งสองเข้าพักที่เรือนรับรองก่อนนะขอรับ"
หลงเว่ยบุตรชายของหัวหน้าหมู่บ้านทำหน้าที่ต้อนรับแขกแทนท่านพ่อที่ป่วย
เมื่อคณะเดินทางได้พักผ่อนและได้ดื่มกินอาหารที่ชาวบ้านนำมาให้ซีซีและซีเหมยก็เรียกหลงเว่ยมาถามทันที พวกนางต้องรู้ถึงสถานการณ์ของที่นี่เป็นอันดับแรก เวลานี้พวกนางรอบครอบขึ้นกว่าแต่ก่อนนัก
"เรียนคุณชายตอนนี้น้ำที่มีใช้เหลือสองบ่อขอรับแต่ก็ตื้นเขินมากแล้วคาดว่าไม่ถึงครึ่งเดือนคงจะแห้งเป็นแน่"
"งั้นเริ่ม
