สองวันแล้วที่ลูกสาวทั้งสองหายตัวไปฮูหยินเหลียนได้แต่รอคอยด้วยความเชื่อมั่นว่าพวกนางจะต้องปลอดภัยกลับมาหากรู้ล่วงหน้าสักนิดนางคงไม่ปล่อยให้ลูกๆของนางต้องห่างจากกายเป็นแน่
"ฮูหยินเจ้าคะทานอาหารสักนิดเถอะเจ้าคะข้าน้อยนำน้ำแกงมาให้หากท่านไม่ยอมทานอะไรแบบนี้ไม่นานต้องล้มป่วยแน่"
หลินเออร์มองนายหญิงอย่างห่วงใยนางเข้าใจดีเพราะนางก็หาได้มีความสุข พวกนางทุกคนก็ได้แต่สวดมนต์ให้คุณหนูทั้งสองปลอดภัยกลับมา
ฮูหยินหันมามองสาวใช้เล็กน้อยแต่ยังคงเหม่อลอย ยิ่งนึกถึงตอนที่กลับจวนมานางยิ่งอยากร้องไห้แม้จะทำเหมือนเข้มแข็งแต่จิตใจนางใกล้จะแบกรับไม่ไหวแล้ว
ตอนที่กลับจวนมาเห็นสภาพที่ทุกคนหลับใหลก็รู้แล้วว่าเกิดเรื่อง นางรีบสั่งให้ทหารค้นหาบุตรสาวทั้งสองแต่ก็ไม่พบมันยิ่งแน่ชัดว่ามีเรื่องเกิดขึ้น เมื่อสอบถามจากพ่อบ้านที่ตื่นขึ้นมาทำให้รู้ว่าใครเป็นคนลักตัวพวกนาง สามีของนางรีบนำทหารตามไปแต่เมื่องถึงเพียงครึ่งทาง
