Something About Mr. Jeff

“Yes! Yes, that’s it!” halinghing ng babae na nasa ilalim niya. Napangiti siya nang makita kung gaano ito nasasarapan sa kanilang ginagawa. Bawat tulak ng kanyang baywang ay nagbibigay ng kakaibang sensasyon sa babae. Parang kanina lang ay nakikipagkilala ito sa kanya pero ngayon ay humahalinghing na ito sa bawat dampi ng kanyang kamay. Hinawakan niya ang baywang ng babae at mabilis niya itong binuhat. Nagpalit sila ng pwesto at siya na ngayon ang nasa ilalim at ang babae na ang nasa ibabaw. “Move,” utos niya. Tumango ang babae. Inilagay ng babae ang dalawa nitong kamay sa dibdib niya at nagsimulang gumalaw. Sarap na sarap ang babae habang umiindayog ito sa ibabaw niya. Nagtaas-baba ang ang dalawang kamay niya sa baywang nito na nagpadagdag sa init na sumusunog sa kanilang dalawa. “You’re so good! You’re so good!” sigaw ng babae. Ramdam na niya na malapit na niyang marating ang rurok ng ika-pitong langit. Ramdam na niyang matatapos na ang sandaling ito. Napatingin siya sa orasang nasa bisig niya at nakita na malapit ng mag-alas kuwatro ng umaga. “Hurry up!” sigaw niya. Pagod na ang babae at medyo bumabagal na ang mga paggalaw nito. Hindi niya maiwasang mainis dahil dito. “Damn it!” Tinulak niya ang babae paalis sa ibabaw niya. “Ouch!” reklamo ng babae. Hinablot niya ang mahaba nitong buhok at pinatalikod. Pinataas niya ang baywang nito at walang pasabing pumasok siya sa kaselanan nito. Napasigaw ang babae sa gulat at kalaunan ay muling namutawi ang sarap. Hinatak niya ang buhok nito at mas lalo pa niyang binilisan ang paggalaw. Para siyang hinete na nakasakay sa kabayo—para siyang nasa isang karera at gustong manalo. “Yes! Ohhh! Sige pa!” “F*ck! Tanggapin mo!” sigaw niya. Tila nakapasok na siya ng pintuan ng langit dahil sa sarap na naramdaman niya. Dama niya ang pagkaragasa ng katas niya patungo sa loob ng babae. “That was hot,” sabi ng babae sa pagitan ng paghingal nito. “It took me one hour to c*m. Hindi ka magaling,” sabi niya. Basta na lang niya itinulak ang babae at tumayo. Mabilis siyang nagbihis. Gulat na gulat naman ang babae dahil sa narinig nito mula sa kanya. “What? Anong hindi magaling? You were moaning pa nga eh!” sabi nito sa kanya. Nagsalubong ang mga kilay niya. “Sigurado ka? I never moaned. I will never moan in any of my s*x capades,” sagot niya. “Yes you—” “Enough!” sigaw niya. Natahimik ang babae. Nang makapagbihis na siya ay tiningnan niya ang babae. “This will be the last time that I will see you,” sabi niya. Tumalikod na siya at lumabas ng kuwartong inupahan niya. Dahil mag-uumaga na ay halos paubos na ang tao sa club. May iilan pang natira at niyaya siyang makipag-inuman pero mabilis siyang tumanggi. He’s tired and sleepy. He wants to rest. Sumakay na siya sa kanyang paboritong sasakyan at nagmaneho pauwi sa bahay na kabibili lamang niya. Papasikat na ang araw nang makarating siya sa bahay niya. Kahit inaantok at may tama na ng alak ay nagawa pa rin niyang maiparada ito ng maayos. Kumakalansing ang mga susing hawak niya dahil hinahanap niya ang tamang susi ng kanyang bahay. Pagpasok niya ay mabilis siyang nahiga sa couch. Wala na siyang lakas na umakyat pa sa ikalawang palapag kung nasaan ang kanyang kuwarto. Naramdaman niya na may nakaupo sa dulong bahagi ng couch kaya sinilip niya ito. Napasimangot siya nang makita ang isang babae na nakaupo doon. “I’m sleepy. Umalis ka nga,” sabi niya ngunit hindi natinag ang babae. Sa inis niya ay basta na lang niya ito sinipa at mabilis itong nahulog sa couch. Hindi ito gumalaw at nanatiling nakasubsob sa sahig. Napaikot ang mga mata niya. “Damn it. I forgot that you’re dead,” sabi niya. Ang babae ay namumutla na. Hubo’t hubad ito at nangingitim na ang mga kuko. Ang mga kalamnan nito ay matigas na. Tanda na ilang araw na ang nakalipas mula ng mawalan ito ng buhay. “Can someone remind me to throw you away,” sabi niya. Walang sumagot sa kanya. Napabuntong hininga siya. “Ano nga bang pangalan mo? Jade? Jasmine? Jewel? I totally forgot basta ang alam ko kay letter J ang simula ng pangalan mo. But who cares? You’re dead anyway. Hindi napantayan ng babae kanina ang galing mo sa kama. Too bad, mabilis akong nilabasan sa’yo. Mabilis din ang naging buhay mo.” Naiiling na lang siya at nagpasyang umakyat sa ikalawang palapag ng bahay niya. Halos hatakin na niya ang sarili papunta sa kama. Bumungad sa kanya ang magulong kama at mga nagkalat na damit. Damit niya at damit ng babae. “I will clean this later,” sabi niya. Ibinagsak na niya ang sarili niya sa kama at ipinikit ang mga mata. Nakadikit pa din sa kanyang kobre kama ang pabango ng babaeng wala ng buhay. *** “Nanawagan po ako, sa kung sino man po ang nakakita sa anak kong si Jordan Macapagal ay ipag-alam ko sa amin at sa pulisya. Limang araw na po siyang nawawala. Hindi ko alam kung nasaan ang anak ko. Hindi ko alam kung ano na kaya ang kalagayan niya. Nakikiusap ako sa publiko na tulungan niyo po ako.” Mabilis na pinatay ni Annie ang telebisyon. Naiiling siya dahil sa naririnig niyang hindi magandang balita. Wala na siyang narinig na good news. “Bakit ba kasi umaalis ng hindi nagpapaalam? Kaya napapahamak eh,” sabi niya. Maaga siyang nagising upang pumasok sa bago niyang trabaho. Ito ang unang araw niya bilang isang clerk sa isang kumpanya. Matapos ang ilang taong magdya-job hunting ay sa wakas ay nakakita siya ng trabaho. Habang nagkakape siya ay nakarinig siya ng tunog ng makina ng sasakyan. Bahagyang napataas ang kilay niya kaya sumilip siya sa bintana. Nakita niyang may pumaradang kotse sa katabing bahay niya at may lumabas na lalaki. Hindi pa ganoong maliwanag kaya hindi niya makita ang mukha nito. Tanging silweta lamang ang nakita niya pero kahit ganoon pa man ay alam niyang matipuno ito. “May tao na pala doon? Kailan pa?” tanong niya sa sarili. Naitaas-baba na lang niya ang kanyang mga balikat at bumalik sa kanyang ginagawa.