Maaga palang ay nagising na siya medyo di maayos ang kanyang pakiramdam. Nang makapa ang sarili ay mainit ang kanyang temperatura. Pero di niya naman ikakamatay ang lagnat lang.
Sobrang nasaling ng mga salita ni Polo ang kanyang sugat na pilit itinatago sa mga nakalipas na panahon. Mga sugat na akala niya ay nakasanayan na niyang indahin, ngunit di pa pala.
Sa mga nakalipas na taon ay isa lang ang tumatak sa kanya. Isa siyang pabigat sa buhay ng iba, na tila ba nabubuhay lang siya upang ipapasan sa iba ang kanyang sarili. Gusto niya ng lumayo nalang yung tipong di niya iisipin ang mga taong iyon.
Pag lingon niya ay di na siya nagulat, ewan niya bakit katabi niya si Polo? Ang naalala niya ay sa sofa siya nakatulog sa sobrang iyak at pagod. Di na siya aasa pang magkakaroon ng sila dahil
