แตงค์
ยัยบ้าเอ้ย ทำอะไรไม่รู้จักคิด ไม่รู้หรือไงว่าคนอื่นเขาจะรอหรือเป็นห่วง ยังไงเธอก็น้องรหัสผม ยังไงเธอกับผมก็อยู่ด้วยกัน เคยเห็นกลับห้องทุกวันและรู้เวลาเลิกเรียนของเธอ แต่อยู่ๆก็ไม่ถึงห้องสักที ไม่คิดจะติดต่อกลับมา ไม่คิดจะบอกกล่าวอะไร ผมก็กลัวว่าเธอจะเกิดอันตรายขึ้นน่ะสิ ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงไหม รถก็ไม่มี การจราจรด้วยรถประจำทางทุกวันนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะปลอดภัยด้วย
แต่พอโทรไปกลับบอกว่าจะนอนกับเพื่อน มันน่าโมโหไหมล่ะ แล้วเกิดว่าผมไม่โทรไปล่ะ ชาตินี้จะได้รู้ไหม ว่าเธออยู่ที่ไหน ทำอะไร ทำไมไม่กลับห้อง น่าโมโหจริงๆ ไม่เคยต้องมาโทรหาโทรตามอะไรใครแบบนี้ด้วย
แต่ตอนนี้ได้รู้แล้ว ผมก็สบายใจไปหน่อยที่เธอไม่ได้เป็นอะไร แต่อยู่ห้องเบื่อๆว่ะ ออกไปหาอะไรกระแทกปากหน่อยดีกว่า
Rrrrrrrr แล้วเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังปลุกผม ผมควานหาก่อนจะเจอ ซึ่งพอหยิบมาดูก็เห็นเป็นเบอร์ของคนที่ผมคุยกับเธอบ่อยๆ
“ว่าไง” ผมก
