5 | AMI - จากไกด์กลายเป็นการ์ด

1666 Words
5 [AMI] จากไกด์กลายเป็นการ์ด ลูกน้องพี่เอริคมองหน้ากัน ก่อนสุดท้ายจะพยักหน้ารับรู้อย่างไม่เต็มใจ "ครับ... แต่ถ้าคุณเอมิอยากออกไปข้างนอก รบกวนบอกพวกผม และโทรหาพวกผมด้วยนะครับ" "โอเค๊ได้อยู่แล้ว จะโทรหาทุกคนเลย ฉันไปแล้วนะ ไม่ต้องตามมาน้าาาา" ฉันยิ้มแล้วโบกมือบ้ายบาย และจากนั้นก็รีบแจ้นเข้าลิฟต์ลงไปล็อบบี้อย่างรวดเร็ว พอลงมาถึงตื่นเต้นมาก ฉันรีบออกจากลิฟต์และหันมองหาปิ๊งกับตังเมที่ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นแบบไหนและใส่ชุดสีอะไร จะว่าไปตื่นเต้นกว่านัดผู้ชายในทินเดอร์อีกนะเนี่ย "เอมิใช่ไหมคะ" พอถูกถามฉันก็หันขวับกลับไปด้านหลังทันที จนเห็นผู้หญิงสองคนยืนยิ้มอยู่ คนแรกขาวมากหน้าตาสไตล์คนญี่ปุ่นแก้มกลมๆน่ารัก ผมสีน้ำตาลประบ่า "ใช่ค่ะ แล้ว..." เธอคนนั้นชี้ตัวเองทันที "ฉันปิ๊งเอง" โอ้มายก๊อดดด ฉันยิ้มกว้างมองเพื่อนออนไลน์ตาเป็นประกาย ปิ๊งน่ารักขนาดนี้เลยเหรอ อีกคนก็ตังเมสินะ ตังเมเป็นผู้หญิงสูงหุ่นดีหน้าสวยแต่งตัวเท่ เธอใส่กางเกงยีนส์เสื้อกล้ามสีขาว และใส่สูทหลวมๆคลุมอีกที "แต่ละคนคือสวยน่ารักมากเลยอ่ะ ตังเมแกเป็นนางแบบได้เลยนะ" "หูย แกดูตัวเองบ้างเอมิเดินลงมาฉันนึกว่าดาราที่ไหน ไม่กล้าทักเลย" "จริง ทำไมสวยครบเครื่องแบบนี้ ตาแกไม่ได้ใส่คอนแท็กต์เลนส์หรือบิ๊กอายใช่ไหม สวยมากๆ" ฉันกะพริบตาให้เพื่อนดูชัดๆ "ไม่ได้ใส่ ผลพลอยได้จากการเป็นลูกครึ่งนั่นแหละ ป่ะๆพวกแกเดินทางมาเหนื่อยๆไปห้องพักกัน" "โอเค ฉันอยากอาบน้ำพอดี" ฉันจับมือเพื่อนทั้งสองไปที่ลิฟต์ และกดไปชั้นที่ตัวเองพักอยู่ เพราะตอนวางแผนทริปนี้เราสามคนขอจองห้องพักข้างๆกัน โดยที่มีห้องฉันอยู่ตรงกลาง "คืนนี้ฉันอยากดื่มอ่ะ ตอนขามาเสิร์ชหาบาร์แล้วมีบาร์ดีๆในเมืองเพียบเลย ไปกันไหมๆ" ระหว่างขึ้นลิฟต์ตังเมก็พูดขึ้นมา น้ำเสียงของเธอตื่นเต้นราวกับคอแห้งมาแล้วแปดปี "น่าสนใจนะ แกว่าไงเอมิ? เจอกันทั้งทีดื่มฉลองกันหน่อยไหม แด่มิตรภาพทางไกลที่คบกันมาหลายปี" ปิ๊งหันมาถามความเห็นฉัน "ก็ได้ แต่ฉันดื่มไม่เก่งนะห้ามแซว" "โหยใครจะแซว แล้วจะไปยังไง เช่ารถเหรอ?" ปิ๊งถาม แต่ระยะทางจากแหลมพันวาไปในเมืองค่อนข้างไกลเลยแหละ แถมเราสามคนก็ไม่มีใครชินทางด้วย นี่เป็นการมาภูเก็ตครั้งแรกของพวกเรา "จ้างรถรับส่งไหม? รถตู้หรือแท็กซี่ก็ได้ อยากเมาเต็มที่ด้วยอ่ะ" ตังเมเสนอระหว่างที่เราก้าวออกมาจากลิฟต์ แต่คนที่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงรออยู่ทำให้เราสามคนชะงักและมองหน้ากันทันที คุณไกด์ไงจะใครล่ะ เขามาทำไม? "วันนี้คุณอยากไปไหนรึเปล่า" เขาถามเสียงทุ้มและมองหน้าฉัน ตาคู่นั้นไม่ละไปมองปิ๊งหรือตังเมที่สวยน่ารักเลย จนตังเมสะกิดฉัน "แฟนแกเหรอเอมิ" ฉันหันขวับไปอย่างรวดเร็วแล้วกระซิบ "ต้องเรียกเอมมี่สิ" "นั่นแหละ แฟนแกใช่ไหม หล่อระเบิดมาก" ฉันส่ายหน้าปฏิเสธแล้วหันไปหาคุณไกด์ นึกออกแล้วว่าใครจะไปรับไปส่ง ก็คนที่ยืนอยู่ตรงหน้านี่ไง จ้างมาแล้วก็ใช้ให้คุ้มหน่อยสิ "คืนนี้เราจะไปดื่มในเมืองกัน คุณไกด์ไปกับเราได้ไหมคะ" เท่านั้นแหละเขาก็ยิ้มที่มุมปากแล้วพยักหน้าช้าๆ ราวกับงานนี้เป็นงานถนัด "ได้สิ... ได้อยู่แล้ว" "เอ่อ... ส่วนช่วงกลางวันน่าจะไม่มีอะไร ไว้ฉันปรึกษากับเพื่อนแล้วจะบอกอีกทีนะคะ" เขาตั้งใจฟัง และเมื่อไม่ตอบอะไรกลับมาฉันกับเพื่อนก็เดินหลบไปที่ห้องพัก ซึ่งปิ๊งกับตังเมไปอาบน้ำที่ห้องตัวเองก่อนจะมารวมตัวที่ห้องฉัน พอเข้ามาเราก็คุยกันเยอะแยะเลย จนได้ข้อสรุปว่าช่วงเย็นๆจะลงไปเล่นน้ำที่หาด จากนั้นกลับมากินข้าวที่โรงแรมรองท้อง และออกไปเที่ยวบาร์ ซึ่งฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูกน้องพี่ชายเหมือนเดิมเพราะถ้าไปสถานที่แบบนั้นต้องถูกคุมอีกแน่ๆ มีคุณไกด์ที่เป็นทั้งคนขับรถและบอดี้การ์ดแล้วคงไม่มีอะไร "ผู้ชายคนนั้นเป็นไกด์จริงเหรอ?" อยู่ๆตังเมก็ถามขึ้นมา และขมวดคิ้วเป็นปมใหญ่ "จริงสิ ฉันจะโกหกทำไม" "แต่สายตาเขามองแกแปลกๆ หรือฉันคิดไปเอง... เขาชอบแกรึเปล่าเอมิ?" ฉันส่ายหน้ารัว ดูจากที่พาเที่ยวเมื่อวานเขาต้องไม่ชอบฉันและรำคาญฉันมากแน่ๆ เอะอะอยากจะเป็นเพื่อนดื่มเพื่อนร่วมเตียงอย่างเดียวเลย "ไม่หรอก อย่าสนใจคุณไกด์เลย เขาดูนิสัยไม่ดีผีเข้าผีออก" "แหม... นิสัยไม่ดีก็ยังจะจ้าง อุบอิบกลัวพวกเราจีบรึเปล่า?" "เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ เดี๋ยวคืนนี้จะรู้เอง" 'ปิ๊งป่อง~' เราสามคนหันไปมองที่ประตูพร้อมกัน 'รูมเซอร์วิสค่ะ' รู้แบบนั้นฉันก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู เอาอีกแล้วค่ะ... มีคนสั่งของมาให้ฉันอีกแล้ว พนักงานคนเมื่อคืนและตอนนี้บนรถเข็นของเธอก็มีเซ็ตอาฟเตอร์นูนทีชุดใหญ่ไฟกะพริบ "จากคุณไกด์ใช่ไหมคะ" ฉันถาม "ใช่ค่ะ ดิฉันขออนุญาตเข้าไปจัดโต๊ะให้นะคะ" ฉันพยักหน้าแล้วถอยหลังหลบ ปิ๊งกับตังเมมองพนักงานและชุดของว่างตาไม่กะพริบ เพราะมันน่ารักมากๆ กลิ่นชานี่หอมฟุ้งเลย ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะที่คุณไกด์แอบใส่ใจ... สรุปเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ หรือพึ่งรู้ตัวว่าต้องทำดีกับฉัน? และรู้ตัวว่าวันแรกดูแลไม่ดี ก็เลยชดเชยกรรมด้วยไวน์และอาฟเตอร์นูนทีแบบนี้ ฉันจึงหยิบมือถือออกมาแล้วถ่ายรูปส่งไปถาม LINE | รับเป็นเพื่อนเที่ยว เอมมี่ : send picture เอมมี่ : สมนาคุณอะไรคะคุมไกด์ รับเป็นเพื่อนเที่ยว : ไถ่โทษเมื่อวาน ผมพึ่งคิดได้ว่าผมต้องดูแลคุณดีกว่านี้ หวังว่าคุณจะชอบและให้อภัยผมเรื่องเมื่อวานนะครับ ว่าแล้วเชียว... เอมมี่ : ไม่เป็นไรค่ะ ส่วนของว่างชอบมาก ขอบคุณนะคะ รับเป็นเพื่อนเที่ยว : ครับ ว่าแต่ช่วงกลางวันวางแผนได้แล้วใช่ไหมว่าจะเที่ยวไหน เอมมี่ : เดี๋ยวเย็นๆจะไปอาบแดดและเล่นน้ำทะเล วันนี้ขอใช้บริการคุมไกด์แค่ช่วงค่ำนะคะ พักผ่อนเถอะค่ะ รับเป็นเพื่อนเที่ยว : โอเคครับ : ) พอฉันเก็บมือถือ ก็สบตากับตาสองคู่ที่มองมาอย่างจับผิด "นั่นแน่ ไหนบอกว่าไม่ได้อุบอิบและนิสัยไม่ดี ได้ของว่างปุ๊บก็ไลน์ไปหาเขาเลยนะ" ตังเมแซวฉันอีกแล้ว "ก็แค่ไลน์ไปขอบคุณนิดหน่อย มากินเร็วเดี๋ยวกินเสร็จเปลี่ยนบิกินี่ไปเล่นน้ำกัน" ฉันกวักมือเรียกเพื่อนๆเพื่อเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะเวลาโดนแซวแก้มมันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้ ซึ่งตังเมกับปิ๊งสลับกันถ่ายรูปใหญ่เลย ถึงนี่จะเป็นการเจอกันครั้งแรก แต่เราเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว ฉันหายเหงาแล้ว... และทริปนี้ต้องสนุกมากแน่ๆ ••• ทะเลที่ไหนก็ไม่สวยเท่าทะเลไทย โรงแรมมีหาดส่วนตัวและคนน้อยมาก ช่วงสี่โมงเย็นฉันลงมาปูผ้าบางๆริมหาดและสลับกันถ่ายรูปกับเพื่อน ก่อนจะทาครีมนอนอาบแดดอ่อนๆและดูดวงอาทิตย์ตกด้วยกัน บิกินี่ของฉันสีชมพู ของปิ๊งสีเหลือง และของตังเมสีดำ เวลาได้รูปออกมามันสวยและขับผิวพวกเรามาก "ฉันขอไปแช่น้ำทะเลหน่อยนะ ร้อน" ตังเมว่าจบก็ลุกขึ้นเดินลงทะเลไป ซึ่งปิ๊งมองตามหลังแล้วหันมามองหน้าฉันทันที "เอมิ แกรู้ป่ะว่าคืนนี้ตังเมจะออกล่า" ฉันหรี่ตาหลบแดดมองหน้าปิ๊งงงๆ "ยังไงง่ะ ไม่เข้าใจ" "ก็หาคู่วันไนท์สแตนด์ไปนอนด้วยไง" "อ๋อ ถ้างั้นอาจจะมีคนกลับมากับเราด้วยใช่ไหม?" ฉันถามอย่างไม่ติดใจอะไร เพราะมันเป็นสิทธิของเพื่อนอยู่แล้ว "ใช่ ว่าแต่แกเคยทำอะไรแบบนั้นบ้างไหม" คราวนี้ฉันส่ายหน้ารัว "ไม่เคยหรอก ชีวิตฉันทำอะไรแบบนั้นยากมาก มีแฟนยังไม่ได้เลย แล้วปิ๊งล่ะ?" อย่างที่บอกคบใครผู้ชายคนนั้นก็ตาย เพราะพี่เอเธอร์อยากให้ฉันเป็นของเขาคนเดียว ส่วนเรื่องวันไนท์นี่แทบเป็นไปไม่ได้ เพราะลึกๆแล้วฉันไม่ชอบความสัมพันธ์แบบนั้นเท่าไหร่ "ฉันว่าจะลองทำคืนนี้ล่ะ อยากสนุกกับชีวิตบ้าง..." ปิ๊งตอบกลับมายิ้มๆ "ก็ดีนะ เรียนมาเหนื่อยๆปลดปล่อยบ้าง ถ้ายังไงบอกฉันได้เลยนะว่าจะกลับด้วยรึเปล่า" คราวนี้ปิ๊งยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วพลิกตัวนอนคว่ำเท้าคางมองฉัน "นี่เอมิ แกกับไกด์คนนั้น... ไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆใช่ไหม" "อื้ม ทำไมเหรอ?" "เขาหล่อมากเลย ถ้าคืนนี้ฉันชวนเขาเป็นคู่นอนวันไนท์สักคืน แกว่าได้ป่ะ" "ไม่ได้" ฉันหันไปตอบทันที ไม่หยุดคิดด้วยซ้ำ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD