“ขอโทษครับคุณพ่อที่ไม่ได้รับสาย พอดีแบตผมหมดน่ะครับ เพิ่งไปซื้อสายชาร์ตตอนเย็น คุณพ่อโทรหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ” ปราณปวิชกรอกเสียง
“ไม่มีอะไรสำคัญหรอก ก็แค่จะโทรมาถามว่า แม่ของตาลเป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง”
“ไม่เป็นอะไรมากครับ ขาหักเข้าเฝือกครับ ตอนนี้ย้ายมารักษาตัวต่อที่กรุงเทพแล้วครับเพราะต้องตรวจสมองด้วย และเช็คอะไรอีกหลายอย่างครับ”
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เช็คร่างกายให้ละเอียดดีที่สุด เป็นอะไรจะได้รักษาทัน ยิ่งเกิดอุบัติเหตุเกี่ยวกับกระดูกยิ่งต้องตรวจให้ดี คนอายุมากกระดูกก็เสื่อมตาม” ปริญญาพูดถูก “แล้วแกจะกลับเมื่อไหร่”
“ตอนแรกกะว่าจะขับรถกลับวันนี้เลย แต่ตาลอยากให้ผมพักอีกสักคืน ร่างกายจะได้ไม่อ่อนเพลีย”
“พ่อเห็นด้วยนะที่แกจะพักต่ออีกคืน ระยะทางจากสุราษฎร์มากรุงเทพก็ไกลอยู่ วิ่งยิงยาวมาถ้าพักผ่อนไม่เต็มที่อาจเกิดอุบัติเหตุได้” ปริญญาเห
