คนโปรดคุณสิงห์ (สิงห์)

เสียงกระชากประตูเปิดออกอย่างรุนแรงพร้อมสองร่างที่กอดรัดต่างบดจูบตอบกลับอย่างไม่ลดละ เสื้อเชิ้ตตัวแพงถูกถอดออกจากเรือนกายอย่างรวดเร็ว พร้อมๆ กับเดรสสั้นสีแดงขับผิวเนียนขาว ร่างสูงผละริมฝีปากออกจากสาวสวยตรงหน้าอย่างแสนเสียดาย มือหนาช้อนร่างบอบบางเปลือยเปล่าอุ้มขึ้นแนบอก ก่อนจะรีบพามายังห้องนอนที่เข้ามาปรนเปรอรักที่นี่หลายต่อหลายครั้ง ทันทีที่ล้มตัวลงบนเตียงนอนคิงไซส์ทั้งคู่เสมือนแม่เหล็กดูดเข้าหากัน ใบหน้าหล่อรีบซุกเข้าที่ลำคอขาวอย่างหื่นกระหาย เสียงครางดังสนั่นทั่วห้องนอนบ่งบอกถึงความต้องการทางกายที่มีอยู่มากล้น ‘ลัลนา’ แอ่นอกให้ชายหนุ่มได้ดูดกลืนเข้าโพรงปากอย่างเชื้อเชิญ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเงาคนยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มือเรียวรีบผลักคนที่คร่อมอยู่ด้านบนพร้อมกระชากผ้าห่มมาคลุมกายอย่างรวดเร็ว “สิงห์เข้ามาในห้องนาได้ยังไง!” ไฟในห้องสว่างวาบปรากฏร่างสูงกำยำในชุดสูทสั่งตัดดูดีทุกระเบียบนิ้ว รอยยิ้มร้ายกระตุกขึ้นหลังหันสายตามองเห็นร่างเปลือยเปล่าของสองชายหญิงบนเตียง ‘สิงห์’ ประธานบริษัทในเครืออสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่สุดของประเทศยืนกอดอกจ้องคู่หมั้นสาวสวยของตัวเองด้วยสายตาเรียบนิ่ง ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เพื่อกดกลั้นอารมณ์ที่ใกล้จะปะทุออกมาอยู่รอมร่อ ทั้งเขาและลัลนาถูกผู้ใหญ่วางตัวให้หมั้นหมายตั้งแต่เรียนจบระดับมหาวิทยาลัย หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเหมาะสมทั้งหน้าตา ชื่อเสียง และการศึกษา รวมไปถึงฐานะทางสังคมล้วนตรงใจคนเป็นมารดาโดยทั้งสิ้น ย้อนแย้งสิ้นดี! “นานหรือยัง” “สิงห์ฟังนาอธิบายก่อนนะคะ” “ผมถามว่านานหรือยังที่คุณมาทำเรื่องสกปรกแบบนี้!” น้ำเสียงตวาดลั่นทำเอาลัลนาสะดุ้งตกใจจนตัวโยน มองเห็นแววตารังเกียจของชายหนุ่มก็ทำเอาน้ำตาไหลอาบเปื้อนแก้ม เธอรักคนตรงหน้าทว่าเขากลับเอาแต่ทำงานจนขาดความเอาใส่ใจและหลงลืมเธอ ส่งผลให้หญิงสาวต้องไปหาความสุขจากผู้ชายคนอื่น “นาขอโทษ” “คิดดีแล้วใช่ไหมที่พูดแบบนี้ออกมา” “ฮึก...นาก็แค่เหงา! สิงห์ไม่เคยสนใจนาเลย” “เหงา? เลยพาผู้ชายมานอนลับหลังผมอย่างนั้นเหรอ” ชายหนุ่มส่ายหน้ารับไม่ได้กับเหตุผลที่เขาจัดได้ว่าห่วยแตกมากที่สุดตั้งแต่ได้ยินมา ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนอนด้วยความไม่สบอารมณ์ สิงห์ไม่มีทีท่าว่าจะโศกเศร้าหรือเสียใจที่ถูกคู่หมั้นนอกกาย แต่เขากลับมีแต่ความรู้สึกผิดหวัง ผิดหวังที่เสียเวลาไปมากโขกับผู้หญิงแบบนี้ ภายใต้ห้องอาหารหรูระดับวีไอพีของโรงแรมชื่อดังใจกลางเมือง เสียงพูดคุยดังขึ้นอย่างออกรสเมื่อเหล่าคุณหญิงของสองบ้านมาเจอกัน เว้นแต่ลัลนาที่บีบมือตัวเองเข้าหากันแน่นด้วยความหวาดหวั่นในใจ เธอช้อนสายตามองคู่หมั้นหนุ่มก็เห็นเขานั่งดื่มค็อกเทลในมืออย่างไม่ทุกข์ร้อน “ป้าได้ข่าวว่าสิงห์เพิ่งกลับมาจากอเมริกาเมื่อคืนเหรอจ๊ะ” ‘คุณหญิงสาวิตรี’ เอ่ยถามว่าที่ลูกเขยอย่างกระตือรือร้นหลังเห็นชายหนุ่มเอาแต่นั่งดื่มแอลกอฮอล์ในมือตัวเองมานานหลายชั่วโมง รอยยิ้มคลี่ออกกว้างเมื่อรับรู้ว่าคนตรงหน้าไปหาลูกสาวของเธอทันทีที่เครื่องบินลงจอด “ครับ” “แหม แล้วทำไมเมื่อคืนนาไม่ชวนพี่เขามาทานข้าวที่บ้านล่ะ” แสร้งเอ่ยดุลูกสาวอย่างไม่จริงจังนักเพื่อตอกย้ำความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ไปหากันดึกดื่นแบบนั้นคงไม่ต้องมานั่งอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น สาวิตรีไม่ห้ามคนเป็นลูกทว่ากลับสนับสนุนเสียมากกว่า ใครๆ ต่างรู้ดีว่าตระกูลจิราพิพัฒน์ร่ำรวยขนาดไหน ลำพังแค่ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ก็สร้างมูลค่ามหาศาลจนไม่อาจจะนั่งนับเม็ดเงินที่หลั่งไหลเข้ามาได้ บ่อเงินบ่อทองอยู่ตรงหน้าใครบ้างจะไม่รีบคว้า... “ผมมีงานต้องไปทำต่อ ขอคุยธุระเลยนะครับ” “สิงห์คะ!” ลัลนาเอ่ยเรียกชายหนุ่มเสียงดังลั่นอย่างลืมตัวจนทุกคนภายในห้องอาหารต่างพากันสงสัย โดยเฉพาะคู่หมั้นหนุ่มที่ใช้สายตาเย็นชามองมาทำเอาใบหน้าสวยซีดเผือด “ผมขอถอนหมั้น” “รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา” น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจของ ‘คุณหญิงเกตุแก้ว’ เอ่ยดุลูกชายเพียงคนเดียวของตน อย่าว่าแต่คนอื่นๆ จะตกใจกับคำพูดเช่นนั้นเธอเองที่เป็นมารดาก็ไม่เคยรับรู้ว่าคนตรงหน้าจะยกเลิกการหมั้นหมายแบบนี้ “สิงห์จะมาทำแบบนี้กับลูกสาวป้าไม่ได้นะ” “ใช่! ลูกสาวลุงไม่ใช่เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่จะมายกเลิกงานหมั้นกันง่ายๆ” “เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เกตุแก้วรีบดึงลูกชายให้ลุกขึ้นมาคุยเป็นการส่วนตัวด้านนอก ก่อนจะเห็นชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธเลือกที่จะนั่งนิ่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ใบหน้าหล่อเรียบเฉยไม่แสดงอาการทุกข์ร้อนอะไรทั้งสิ้นยิ่งเพิ่มโทสะให้แก่ผู้ใหญ่ของอีกฝ่าย “ผมขอถอนหมั้น จะไม่มีการแต่งงานอะไรทั้งสิ้น” “พอเถอะสิงห์” ลัลนาดวงตาแดงก่ำด้วยความเสียใจ น้ำตาเอ่อคลอมองคนที่เอาแต่พร่ำพูดให้ยกเลิกการหมั้น แค่นี้ก็แสดงให้เห็นว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยรักเธอเลย แม้กระทั่งมองเห็นหญิงสาวนอนอยู่กับผู้ชายคนอื่น คนตรงหน้าก็แทบจะไม่รู้สึกรู้สา เขาโกรธเพียงเพราะเสียหน้าและเสียดายเวลาที่ผ่านมาก็เท่านั้น “ลัลนาลูกสาวป้าไม่ใช่ผู้หญิงที่ใครจะมาทิ้งขว้างง่ายๆ แบบนี้” สาวิตรียกมือโอบไหล่บอบบางของลูกสาวที่ในตอนนี้นั่งร้องไห้สั่นเทา พร้อมพูดสำทับเย้ยหยันด้วยน้ำเสียงกระแทกแดกดัน “ทั้งหน้าตาและการศึกษาที่เพียบพร้อม ป้าอยากรู้นักว่าจะหาผู้หญิงคนไหนได้ดีแบบนี้อีก” “ใจเย็นๆ นะคะคุณน้องสาวิตรี” “จะให้น้องเย็นได้ยังไงคะคุณพี่เกตุแก้ว ตาสิงห์มาพูดยกเลิกการหมั้นก็เหมือนเป็นการดูถูก...หึ อย่าบอกนะว่าไปทำผู้หญิงที่ไหนท้อง” “พล่ามพอหรือยัง” ร่างสูงเอ่ยถามอย่างไร้ความเคารพนับถือ ก่อนจะเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเพื่อข่มอารมณ์ที่แทบจะระเบิดออกมา ใบหน้าเรียบนิ่งแปลเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นมาทันตาเห็น สิงห์วางเอกสารลงบนโต๊ะ เลื่อนสายตามองเสี้ยวใบหน้าสวยของอดีตคู่หมั้นพร้อมพูดสำทับ” ขอให้เป็นมื้ออาหารที่อร่อยนะครับนา” พูดจบก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วก้าวเดินออกไปจากห้องอาหารโดยไม่เสียเวลามานั่งอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น รอยยิ้มกระตุกขึ้นมาหลังนึกถึงสีหน้าของทุกคนบนโต๊ะอาหาร ลัลนาเบิกตากว้างเมื่อเห็นภาพถ่ายตัวเองควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ทุกสถานที่ล้วนเป็นโรงแรมและสถานบันเทิงทั้งสิ้นทำเอาหญิงสาวเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาด้วยการกรีดร้องอย่างกับคนบ้า พร้อมฉีกภาพถ่ายนับร้อยจนไม่เหลือชิ้นดี . . .