Pinagmasdan niya si Cecilia na mahimbing na natutulog. Binantayan niya ito magdamag, at alam niyang wala pa rin itong masyadong tulog, halos mag aalas sinco na ng umaga bago dinapuan ng antok, ilang beses pa nga itong nagpanggap na natutulog kagabi para hindi niya bantayan at makatulog na siya.
Lingid sa kaalaman ni Cecilia ay gising si Agos at pinagmamasdan din siya habang nakatulala ito sa bintana.
At ng halos tumagal ng ilang oras na tulala ito kaya hindi na niya napigilan na kunin ang pansin nio at kausapin.
Paulit-ulit na tumatakbo sa kanyang isipan ang sinabi ni Cecilia.
"Parang may mali, parang may kulang."
Naalala niya rin ang sinabi ng doctor ni Cecilia sa kanya. Maari ang nararamdaman ng katawan nito ay ang sakit na hindi maalala ng isipan niya.
Siguro kahit hindi niya
