When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เมื่อการเจรจาสู่ขอจบลงไป ระหว่างที่คุณประภาพรกำลังนั่งอยู่ที่โซฟาคนเดียว ตุลย์ก็เดินเข้าไปหาคุณประภาพร พร้อมกับพานดอกไม้ธูปเทียนเพื่อขอขมามารดาของปานชีวา ชายหนุ่มคุกเข่าลงตรงหน้า เขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำมันไม่ถูกต้อง แต่จากนี้ไปเขาจะขอทำให้ถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณีไทย “ผมต้องกราบขอขมาคุณน้านะครับ กับสิ่งที่ผมได้ล่วงเกินน้องไว้ ผมขอสัญญากับคุณน้าว่าผมจะดูแลป่านและลูกของเราไปจนกว่าวันที่ผมจะหมดลมหายใจ” ตุลย์กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะกราบลงที่แทบเท้าของผู้สูงวัย คุณประภาพรรีบคว้าตัวชายหนุ่มขึ้นมาทันที เธอเป็นเพียงหญิงสาวชาวบ้านเขาไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ก็ได้ “ลุกขึ้นเถอะค่ะคุณตุลย์ น้าไม่โกรธคุณตุลย์ เรื่องที่ผ่านมาก็ให้มันแล้วไป ต่อไปน้าไม่ต้องการอะไรมากกว่าการที่จะเห็นลูกสาวของน้ามีความสุขในชีวิต แค่นี้แม่อย่างน้าก็ตายตาหลับแล้วค่ะ” คุณประภาพรกล่าวด้วยความซาบซึ้ง เธอรู้สึกประทับใจในต