อากาศในยามเช้าทางภาคเหนือ หากไม่ใช่เป็นคนในพื้นที่ คงจะรู้สึกหนาวเย็นอยู่ไม่ใช่น้อย ก็คงเช่นเดียวกันกับร่างบางในอ้อมแขนทรงพลัง ที่ดูเหมือนจะเริ่มขยับตัวเบียดชิดเข้าหาความอบอุ่นให้กับร่างกายของตัวเองมากยิ่งขึ้น เมื่อไอเย็นจากอากาศภายนอกหน้าต่าง โบกพัดเข้ามาจนผ้าม้านสีเขียวสะบัดไหวตามแรงของสายลม...
“อืม...” เสียงเล็กร้องประท้วงขึ้นแผ่วเบา เมื่อเธอสัมผัสเข้ากับไออุ่นตามร่างกายเรียกร้องได้เป็นผลสำเร็จ ดวงตางามยังคงหลับพริ้มอย่างแสนสุขอุรา หาได้รู้สักนิด หากเธอตื่นขึ้นมาพบเจอกับไออุ่นที่ร่างกายเธอเรียกร้องสัมผัสอยู่ในเวลานี้ คงจะทำให้เธอแทบอยากจะผลักไสไออุ่นนั้นไปให้ไกลๆตัวเสียด้วยซ้ำไป เธอคงจะยอมทน ปล่อยให้ร่างกายทนหนาวเย็นเสียยังจะดีกว่า...
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงร้องเตือนบอกเวลาจากนาฬิกาข้อมือ บวกกับร่างนุ่มนิ่มเริ่มขยับเข้าหาไออุ่น จึงทำให้คนโดนเบียดเข้าใส่เริ่มรู้สึกตัวตื่นตามไปด้วย น่าน
