ร่างใหญ่หลังพวงพาลัยหักหลบรถเพื่อเทียบจอดตรงริมถนนปากทางเข้าตลาด น่านพยัคฆ์ใช้เวลาขับวนไปเวียนมาอยู่แถวนี้หลายรอบ เมื่อคิดว่านิดาไม่น่าจะไปไหนได้ไกล แต่คำตอบยังคงเหมือนเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง นั้นคือความว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เงาของนิดาให้เขาได้เห็น ไม่รู้ป่านนี้เธอจะไปตกระกำลำบากอยู่แห่งหนใดกันหนอ นี่ก็ผ่านไปตั้งหลายชั่วโมง แต่เขาก็ยังหาเธอไม่เจอเลยสักที...
น่านพยัคฆ์มองเข็มนาฬิกาบนข้อมือ แล้วจึงถอนหายใจออกมา...
เฮ้อ! นี่ก็ใกล้จะหกโมงเย็นเข้าไปทุกที แต่นิดาก็ยังกลับไม่ถึงไร่ หญิงสาวหายตัวไปตั้งแต่บ่ายสามโมงแก่ๆนับตั้งแต่เธอเดินออกมาจากร้านเสื้อของเจนนี่ออกมา หากใช้เวลาในการนั่งรถกลับเข้าไร่จริงๆก็ไม่น่าจะเกินชั่วโมงกว่า แต่นี่มันผ่านมาเกือบจะสามชั่วโมงแล้ว ทำไมนิดาถึงยังกลับไม่ถึงไร่ราชพยัคฆ์อีกทำไม?
“เธอโกรธอะไรพี่นักหนาฮึ...หนูนิ หากจะโกรธจะเกลียดกันก็ขอให้กลับมาพูดกันให้เข้
