จอมมารสองใจ

1

1

กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส

มือเล็กค่อนข้างสั่นผลักประตูห้องที่ปิดไม่สนิทให้เปิดกว้าง คราวนี้ไม่เพียงแค่มือเท่านั้นที่สั่น ร่างกายสั่นด้วยความตกใจ หัวใจไม่ต่างกันเต้นจังหวะถี่แรง ดวงตาค้างเติ่งกับภาพตรงหน้า

ภาพของสามีบรรเลงกามกิจกับหญิงอื่นที่เปลี่ยนไม่ซ้ำหน้า

มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น ครั้งที่เท่าไหร่หลังจากคืนแต่งงานไม่ทราบได้ ทุกครั้งที่เห็นความเจ็บปวด เสียใจเกิดขึ้นเสมอ ไม่เคยชาชิน ไม่เคยรู้สึกว่าทำใจได้ เปรียบเสมือนมีมีดปักเข้ากลางใจ แล้วกรีดเป็นทางจนเกิดแผลเหวอะหวะ คงไม่มียาใดรักษาให้หายขาดได้ คงเป็นความเจ็บช้ำซ้ำๆ ที่หล่อนต้องเผชิญ

“ว้าย!” หญิงสาวชาวฝรั่งเศสที่กำลังหอบกระเส่าบนเตียงร้องอุทานตกใจ เมื่อพบว่ามีคนยืนจ้องมองตนกับคู่ขาหนุ่มร้อนแรงอยู่ ทว่าชายหนุ่มที่กำลังโยกตัวเหนือร่างสาวร้อนแรง ไม่มีทีท่าตกใจ กลับหน้าบึ้งตึง ไม่พอใจที่มีคนมาขัดจังหวะความสุข เขาหยุดกิจกรรมทางเพศ ขยับตัวลงมายืนบนพื้นห้อง ก่อนจะเดินมาหาภรรยาที่จ้องมองเขาไม่วางตา และไม่คิดจะหยิบฉวยสิ่งใดมาปกปิดบุรุษเพศที่มีเครื่องป้องกันสวมอยู่

“มารความสุข...ปัง!”

เดลฟีน โบวิเย่ห์ เดอมาแตงค์กระแทกเสียงใส่สิรินยา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย และเป็นผู้หญิงที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิต ก่อนจะปิดประตูใส่หน้าหล่อนโดยไม่สนใจความรู้สึกของผู้เป็นภรรยา เขาสนใจแต่ความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น

เกลียดก็คือเกลียด

สิรินยาช้ำชอกกับการกระทำของสามีไม่พอ คำพูดของเขาตอกย้ำความเสียใจมากขึ้นไปอีก น้ำตาสิรินยาไม่เพียงแค่ไหลอาบแก้ม แต่มันไหลลงไปในหัวใจ ไหลนองอยู่ในนั้น ไม่รู้ว่าวันใดน้ำตาของตนจะเหือดหายไปจากดวงใจเจ็บช้ำเสียที หรืออาจะไม่มีวันนั้นก็เป็นได้

“ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้”

“ก็เพราะเธอไม่ใช่เมญ่ายังไงล่ะ แต่เป็นผู้หญิงที่ฉันจะเหยียบหัวใจให้จมดิน”

หล่อนเคยถามเขาถึงเหตุผลที่ทำเช่นนี้ และนี่คือคำตอบจากปากของชายที่สิรินยารักสุดหัวใจ เดลฟีนทำตามที่พูดไม่ผิดสักคำ เขาเหยียบหัวใจสิรินยาจนจมดิน กระทืบซ้ำๆ จนแหลกลาญ

ความเจ็บช้ำกล้ำกลืนของสิรินยาเกิดจากความรัก หล่อนรักเขา รักมากและต้องการมาครอบครอง รู้ทั้งรู้ว่า เดลฟีนคือคนรักของพี่สาว แต่เลิกรักไม่ได้ แล้วยังแย่งชิงมาเป็นของตนด้วยวิธีสกปรก การที่ถูกเขาเกลียดชัง หมางเมิน ไม่ใส่ใจความรู้สึก คงเป็นผลกรรมที่หล่อนทำไว้ ย้อนเข้าหาตัวหล่อนได้อย่างเจ็บปวดเหลือคณา

แต่ไม่ว่าจะร้าวรานใจเพียงใด หล่อนก็มิอาจไปจากเขาได้ ตราบใดที่ยังมีบ่วงรักร้อยรัดดวงใจอยู่ ตราบนั้นความทุกข์ ความเศร้าเคล้าน้ำตาก็ยังคงอยู่กับหล่อนตราบนานเท่านั้น

สี่เดือนก่อน

สิรินยาแหงนมองกลุ่มไฟสีดำที่พวยพุ่งออกจากปล่องเมรุด้วยความรู้สึกเสียใจและใจหาย น้ำตาหล่อนยังไหลไม่หยุดนับตั้งแต่ผู้เป็นย่าจากไป จำเนียรเสมือนที่พึ่งทางกายและทางใจของหล่อน เมื่อจำเนียรไม่อยู่ในโลกนี้ หล่อนก็ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไร้ที่พึ่ง ไร้คนใส่ใจ เป็นคนนอกสายตาของครอบครัวและญาติตามเดิม นึกถึงข้อนี้ทีไรน้ำตาก็ไหลบ่าลงมาอย่างมิอาจกลั้น รำพันถึงคนที่จากไปเสียงสั่นเครือ

“ย่าจ๋า พายาไปอยู่ด้วยนะ ยาไม่อยากอยู่คนเดียว…ฮือ”

สิรินยาเป็นผู้หญิงน่าสงสาร เป็นลูกที่พ่อแม่ไม่รัก เป็นหลานที่ไม่มีใครใส่ใจนอกจากจำเนียรเพียงคนเดียว หล่อนมีพี่สาวฝาแฝดที่หน้าตา รูปร่างเหมือนกันราวกับถอดแบบพิมพ์ ทว่าความรักที่สิรินยาได้รับจากบุพการี ต่างกับสิริยากรอย่างสิ้นเชิง

ด้วยคำทำนายของหมอดูท่านหนึ่งที่ชาติชายและสาวินีนับถือ ที่ทั้งสองพากันไปดูหมอเมื่อรู้ว่าสาวินีตั้งครรรภ์ หมอดูทำนายทายทักว่าลูกคนที่สองของทั้งคู่จะนำความวิบัติมาให้ จะเสียทรัพย์ สุขภาพของคนเป็นแม่ก็จะไม่สู้ดี อาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ ทั้งคู่จึงตั้งใจว่าจะมีลูกเพียงคนเดียว เพื่อไม่ให้คำทำนายเกิดขึ้นจริง

ทว่าการณ์กลับไม่เป็นดังที่คิด สาวินีตั้งท้องลูกแฝด จะทำแท้งก็ไม่ได้เพราะหากทำต้องเสียลูกไปพร้อมกันสองคน หมอดูจึงหาทางแก้เคล็ดด้วยการให้ทั้งคู่บอกปากเปล่ายกลูกแฝดคนเกิดทีหลังให้ใครสักคนไป และเอ่ยปากขอรับมาเลี้ยงดูให้แทน ชาติชายกับสาวินีสบายใจกับวิธีแก้ไขและทำตามคำแนะนำของหมอดู

จนกระทั่งวันคลอด สาวินีคลอดลูกแบบธรรมชาติ คุณแม่มือใหม่มีความกลัวกับการคลอดบุตรครั้งแรกในชีวิตเป็นอย่างมาก แต่พอเอาเข้าจริงการคลอดแฝดคนแรกผ่านไปอย่างราบรื่น ทว่าคนที่สองไม่ใช่แฝดคนที่สองไม่กลับหัว เอาส่วนเท้าออกมาแทน ทำให้สาวินีเสียเลือดมากและต้องนำเข้าห้องผ่าตัดด่วน เพื่อช่วยชีวิตแม่และเด็ก

หลังจากสิริยาลืมตาดูโลก สาวินีมีอาการโคม่า ต้องเข้ารักษาตัวในห้องไอซียูเจ็ดวันกว่าจะออกมาพักฟื้นต่อในห้องพักผู้ป่วย รวมระยะเวลาที่สาวินีรักษาตัวก็ประมาณครึ่งเดือน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงกับคำทำนายของหมอดู ทั้งคู่ต้องเสียทรัพย์จากการนำเงินเก็บมารักษาตัวสาวินี เป็นเพราะสาวินีฝากท้องในโรงพยาบาลเอกชน พอเจ็บหนักก็ต้องรักษาตัวต่อที่นั่น จะย้ายโรงพยาบาลมารักษาตัวโรงพยาบาลรัฐบาลก็ไม่ได้ ชาติชายเกรงว่าภรรยาจะถึงแก่ชีวิต จึงทุ่มเงินรักษาตัวสาวินีเต็มที่ ค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดไม่ต่ำกว่าห้าแสนบาท เขาเสียทั้งทรัพย์และเกือบเสียภรรยา ชาติชายกับสาวินีจึงเกลียดชังสิรินยามากที่เป็นต้นตอของเรื่องทั้งหมด