ยั่วยวน ที่ 9
รอยช้ำที่แก้มขวา
ข้าหกล้มเจ้าค่ะ
“เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อคืนนี้สำเร็จหรือไม่”
ฮูหยินเล่อเสียหยิบแก้วชาที่อาหุ้ยหัวหน้าสาวใช้คนสนิทเพิ่งรินให้ขึ้นมาดื่มอย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะเอ่ยถามลูกสะใภ้จอมปลอมด้วยน้ำเสียงคาดหวัง
หวางเชียงอิงรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง แม้นั่งอยู่บนเก้าอี้เสมอกับอีกฝ่ายแต่กลับรู้สึกตัวเล็กลีบ ราวกับว่าอีกฝ่ายเป็นยักษ์มารส่วนนางนั้นมีค่าแค่มดแมลงเท่านั้น ยิ่งสายตาที่กำลังมองนางอย่างประเมินนั้นแหลมคมดั่งคมมีดก็ไม่ปาน
“ยังไม่สำเร็จเจ้าค่ะฮูหยิน”
เพล้ง!
แก้วชาในมือถูกขว้างลงพื้นจนแตกกระจาย แล้วโดยที่หวางเชียงอิงยังไม่ทันตั้งตัว ฮูหยินโจวก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วตวัดฝ่ามือตบลงบนใบหน้างดงามของหญิงอ่อนวัยกว่าเต็มแรง
เผียะ!
เจ้าของใบหน้าหวานชาวาบไปถึงหัวใจ
“ไม่ได้เรื่อง!”
เชียงอิงก้มหน้างุดอย่างยอมรับผิด ไม่นึกโกรธอีกฝ่าย ไม่คิดแก้ตัว เพราะนางผิดจริงๆ ที่ไม่อาจ
