จากนั้นเจ้าของร่างทรงพลังก็กระแทกลมหายใจออกมา ก่อนจะก้าวขาไปขึ้นรถที่ลูกน้องจอดรออยู่ตรงด้านหน้าภัตตาคาร ครั้นเข้ามานั่งในรถเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาก็หลับตากอดอกนิ่งๆ
ติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด…
เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงันทำให้เจ้าของร่างทรงพลังที่เอาแต่คิดหมกมุ่นเกี่ยวกับเรื่องงานหลุดออกจากภวังค์ ดวงตาคมกล้าเปิดขึ้น ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ครั้นเห็นว่าคนที่โทรมาคือลูกน้องที่เขาให้คอยเฝ้าผู้เป็นภรรยาเซซาเรก็รีบกดรับสายทันที
“ว่าไงอีแวน”
น้ำเสียงเคร่งขรึมติดจะกระด้างซึ่งดังมาตามสายทำให้คนที่ตั้งใจโทรมารายงานเรื่องคอขาดบาดตายให้เจ้านายได้รับรู้ถึงกับออกอาการอึกๆ อักๆ
“เอ่อ…”
“อมขี้ฟันอยู่หรือไง มัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ได้ มีอะไรก็รีบว่ามาสิวะ” คนเจ้าอารมณ์กระแทกเสียงใส่ทำเอาอีกฝ่ายสะดุ้งเฮือก รีบละล่ำละลักเสียงสั่นๆ
“เอ่อ…นายหญิงหายตัวไปครับ”
“ห๊า!”
น้ำเสียงก
