“คุณเพลิง เมื่อกี้พี่พฤกษ์พูดอะ... / ไม่ต้องไปสนใจเขาแค่แกล้งล้อเธอเล่น”
“ล้อพรีมเล่น?” ฉันทวนคำตอบด้วยความงง ก็ไม่ได้คิดว่าพี่พฤกษ์เขาพูดจริงหรอก ว่าที่คู่หมั้นอะไรกันล่ะมันเป็นไปได้ที่ไหนแต่แค่อึ้งเพราะไม่คิดว่าพี่พฤกษ์จะแกล้งล้อเล่นแบบนี้ในเมื่อฉันกับพี่พฤกษ์ไม่ได้สนิทกัน
“นั่ง”
“คะ?”
“นั่ง” เขาสั่งฉันแล้วยังดึงมือไปทางเก้าอี้ที่อยู่ในที่สุดแถมมุมที่เลือกก็ยังมืดมาก ๆ
“ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะคุณเพลิง” แทบจะไม่มีใครนั่งเลยค่ะ ทุกคนไปจอยกันแถวเวทีหมดเลย
“ตรงนี้แหละ นั่งสักทีสิวะ” เขาเริ่มหงุดหงิดฉันกลัวไฟนรกจะแผดเผาปาร์ตี้วันเกิดของพี่พฤกษ์เลยสงบปากสงบคำลงแล้วนั่งที่เก้าอี้บาร์ตัวที่เขาชี้ซะจากนั้นคุณเพลิงก็ยืนอยู่ใกล้ ๆ ไม่ห่าง
“เราจะไม่หาอะไรกินเหรอคะคุณเพลิง” ตอนโดนจูงเข้ามาสายตาฉันเห็นไลน์อาหารเพียบเลยค่ะ น่ากินมาก~ ฉันยังไม่ได้กินอะไรตั้งใจจะมาจัดหนักที่ปาร์ตี้นี้เลยขยับหน้าไปใกล
