“อยากกินเบียร์ต่อไหมหรืออยากไปนอนเลย~”
ฟอด~
“อื้อ~”
“หึ ๆๆ อาการแบบนี้ฉันว่าไปนอนดีกว่า...นอนเตียงเธอกันนะ เตียงฉันมันสกปรก~”
หมับ~
“อื้อ~ คุณเพลิงจะทำอะไร~” ขาฉันลอยขึ้นมาแล้ว พอโดนเขาอุ้มใจก็กระตุก
“จะพาไปนอน” คุณเพลิงตอบแล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผากของฉัน
“ปะ ปล่อยพรีม”
“หึ ๆๆ อยู่เฉย ๆ เถอะน่า” น้ำเสียงอารมณ์ดีเอ่ยขึ้นก่อนที่เขาจะเดินตัวปลิวเหมือนไม่รู้สึกหนักเลยสักนิด
“คุณเพลิงปล่อยอย่าทำแบบนี้” ฉันห้าม พยายามดิ้นแต่ก็ไม่กล้าดิ้นแรงกลัวตัวเองตกลงไปหัวฟาดพื้นตาย
“เงียบ ๆ แล้วกอดคอฉันให้ดีก็พอ” เขาพูดแค่นี้ก่อนจะก้าวไปถึงหน้าห้องนอนของฉัน ทั้งที่กำลังอุ้มฉันอยู่มือเขาก็ยังสามารถบิดลูกบิดประตูได้ เชื่อเขาเลย ทำไมต้องแข็งแรงขนาดนี้ แต่เดี๋ยวก่อนพรีมมันไม่ใช่เวลามาชื่นชมความแข็งแรงของคุณเพลิงนะ แกต้องไม่ให้เขาเข้าห้องสิ ดูก็รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไร อยากเสียตัวให้คนที่มั่วผู้หญิงมาเป็นร้
