Betül
Benim ailem dediğim tek insan Alya’ydı. Bir sıkıntım olduğunda onun omzunda ağladım, sevincimi onunla paylaştım. Benim için yaptığı fedakarlıklar, döktüğü gözyaşları… Benim için Demir’in inine girip ondan dosya çalmıştı. O geceden ona bir hatıra kalmıştı. Bir bebek…
Başta çok korkmuştum. Ona asla belli etmemiştim ama sonra… İki kişilik ailemize bir kişi daha geliyor diye çok mutlu olmuştum. Alya için de aile kavramının net olarak yaşanacağı bir şey olacaktı. Aileydik ama kendi canından, kanından bir evlat…
Her kadına nasip olmuyordu. Hem de yetim birine. Alya’ya belli etmeden ona destek oldum. O bir ay boyunca Demir’in bizi her yerde aradığını görüyordum ama Alya’ya belli etmiyordum. Sonunda bulacağını bile bile kardeşimle kaçma hayalleri kuruyordum.
Ben, o ve bebek… Yepyeni
