หลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็นัดกับครีมจะไปเดินห้างกันสักหน่อย เบื่อบ้าน ปกติวันหยุดเรียนฉันไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่หรอก
เวลาที่ฉันออกไปไหนมาไหนคนเดียว จะมีลูกน้องตามมาด้วยสองคน ป๊าสั่งให้มาคอยดูแลฉัน
ณ ห้างสรรพสินค้า...
พอลงจากรถ ลูกน้องก็ทำท่าจะเดินตามฉันเข้าไปในห้าง
“รอฉันอยู่ตรงนี้แหละ” ฉันหันไปสั่งลูกน้องของป๊า
“แต่คุณหนูครับ..” ทั้งสองคนทำหน้าหนักใจ เพราะหากป๋ารู้ว่าดูแลฉันไม่ดี ทั้งคู่จะถูกลงโทษ
“ฉันสั่ง” ฉันพูดขัดขึ้น
“ครับคุณหนู”
จากนั้นฉันก็เดินเข้ามาในห้าง นัดครีมไว้ที่ร้านอาหารญี่ปุ่น ตอนนี้ครีมคงมารอแล้ว
ณ ร้านอาหารญี่ปุ่น...
ฉันเดินตรงเข้าไปหาครีมที่กำลังนั่งรออยู่
“ทำหน้าแบบนี้แสดงว่ามีปัญหากับอาหลานคู่นั้นมาอีกละสิ” ครีมทักขึ้นอย่างรู้ทัน สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทฉัน
“ก็ใช่สิ!! พูดแล้วก็หงุดหงิด”
“ถ้าแกไม่ใช่หลานของอาเสือ ฉันคงคิดว่าแกกำลังหึงอาเสืออยู่แน่ๆ เลยตอนนี้”
“บ้าหรอ นั่นอาฉันนะ ไม่มีทางคิดอะไรบ้าๆ แบบนั้นหรอก” ฉันรีบค้าน ดูความคิดนางสิ เอาอะไรมาพูด ใครจะไปคิดแบบนั้นกันล่ะ
“ก็จริง แต่ขอพูดหน่อยเถอะอาเสือเนี่ยคนอะไรก็ไม่รู้ยิ่งแก่ยิ่งหล่อ เท่ สมาร์ท สุดๆ ไม่แปลกหรอกที่ยัยมิ้นมันหลงรัก ขนาดฉันยังแอบปลื้มเลย” ครีมทำหน้าเพ้อฝันเมื่อพูดถึงอาเสือ
“บ้าผู้ชายไม่เลิกนะแกเนี่ย มาๆ กินได้แล้ว อยู่บ้านกินไรไม่ค่อยลงเลย สภาพแวดล้อมมันไม่เจริญหูเจริญตา”
ฉันกับครีมพากันนั่งกินอาหารญี่ปุ่นสักพัก ครีมก็เอามือมาสะกิดฉันให้หันไปดูด้านหลัง
ฉันหันไปตามที่ครีมบอก เห็นยัยพี่มิ้นคนสวยกำลังควงผู้ชายเดินเข้ามาในร้านอาหารญี่ปุ่น ท่าทางกระหนุงกระหนิ่งกันไม่อายผู้คนในร้านเลย
“เกิดเป็นยัยมิ้นนี้ดีเนาะ อยู่บ้านก็มีคุณอาเสือสุดหล่อคอยดูแล นอกบ้านก็มีผู้หล่อๆ คอยดูแล”
“เอาเงินป๊ามาเปย์ ผู้ชายสิไม่ว่า!!”
มิ้นนางเดินเข้าามาในร้าน แต่คงไม่ทันสังเกตหรอกว่า ฉันอยู่ในร้านนี้ด้วย เพราะนางมัวแต่สนใจผู้ชาย
“ไม่คิดจะเข้าไปทักทายพี่มิ้นคนสวยหน่อยหรอ ?” ครีมถามฉัน
“ไม่หรอก ไม่อยากมีปัญหาแค่นี้ฉันก็ดูเลวในสายตาทุกคนแล้ว” พูดจบฉันก็ลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ
ถึงฉันจะแข็งกระด้างในบางครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเข้มแข็งมากขนาดนั้นหรอกนะ ฉันก็แค่เลือกที่จะไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้ใครเห็นแค่นั้นเอง
“วันนี้ไปคลายเครียดหน่อยไหม ?” ครีมถาม
“ขอเป็นแบบร้านนั่งชิวได้ไหมวันนี้ เบื่อคลับไม่อยากกลับดึกด้วยเดี๋ยวอาเสือจะบอกป๊า”
“อย่าบอกนะว่าแกถูกอาเสือจับได้น่ะ”
“ก็ใช่น่ะสิิตีสองตีสาม ใครจะไปคิดว่าอาเสือจะเดินออกมาจากห้อง”
ครีมยกมือขึ้นมาปิดปากทำตาโตอย่างตกใจ “ละ แล้วแกถูกบ่นไหมหนูดี”
“คงบ่นนั่นแหละแต่ฉันก็จำไม่ได้ เมานี่นาใครจะไปรู้เรื่องกันล่ะ”
หลังจากกินอาหารญี่ปุ่นเสร็จฉัรกับครีมก็ไปดูหนัง เราดูทั้งหมดสองเรื่องนะ จากนั้นก็เดินเล่น นั่งคุยกับครีม จนถึงสองทุ่ม ก่อนที่ฉันกับครีมจะแยกย้ายกลับบ้าน
ภายในรถ...
“พาฉันไปที่ร้าน xx ก่อน” เป็นชื่อร้านนั่งชิวที่ฉันนัดกับครีมไว้น่ะ
“แต่คุณหนูครับถ้าคุณท่านกับคุณเสือรู้เรื่องนี้ คุณหนูอาจจะโดนคุณท่านทั้งสองว่าเอานะครับ”
“ใช่ครับ ผมว่าเรากลับกันเถอะครับ”
“ฉันไม่สนว่าใครจะว่าอะไร แล้วไม่ต้องกลัวฉันไม่ให้ใครไล่นายสองคนออกหรอก ขับรถไปได้แล้ว”
เป็นไงล่ะชีวิตฉัน ชีวิตที่ถูกเลี้ยงมาด้วยเงิน วันๆ ก็กินเที่ยวเรียน ถ้าตัดเรื่องอีลูกติดเมียน้อยออก ชีวิตฉันคงจะดีกว่านี้
ณ ร้านเหล้าxx
ฉันสั่งให้ลูกน้องรอข้างนอกร้าน ว่าจะมาแค่สี่ทุ่ม ก็กลับ ร้านนี้ออกเป็นแนวนั่งชิว ฟังเพลงสบาย
“ดื่มอะไรดีคะ” ครีมถาม เหมือนตัวเองเป็นเด็กเสริฟ
“น้ำเปล่า”
“จริงดิ” สีหน้าครีมเหมือนไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูดเลยสักนิด
“อื้อ ฉันแค่ขี้เกียจกลับบ้าน ไม่ใช่อยากดื่ม”
“ตามใจแล้วกัน”
จากนั้นฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย ตลอดเวลามีเบอร์ของอาเสือโทรเข้ามาหาฉันตลอด แล้วยังจะมีแชทมาถามอีก ว่าฉันอยู่ไหนรัวๆ เป็น10 ข้อความ
“ไม่รับสายหน่อยหรอ เห็นโทรศัพท์ดังเป็นร้อยรอบแล้ว”
“ไม่ดีกว่า ก็แค่คนแก่ขี้บ่น” พูดจบฉันก็กดปิดหน้าจอ ครีมหลุดขำออกมากับคำพูดของฉัน
“หนูดี แกก็พูดไปอาเสือของแกน่ะ ออกจะหล่อขนาดนั้น”
ฉันเบ้บปากมองบนให้กับคำพูดของครีม ก่อนจะพูด “เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะ”
ครีมพยักหน้าตอบ ก่อนที่ฉันจะลุกขึ้นเดินไปห้องน้ำ
เมื่อทำธุระเสร็จก็เดินออกมาข้างนอก แต่ระหว่างทางดันไปชนคนอื่นเข้า แถมคนนั้นยังถือแก้วเหล้ามาด้วยทำให้เหล้าหกใส่เสื้อฉัน
“...อุ้ย!! ขอโทษค่ะ พอดีไม่ทันมอง”
ฉันที่กำลังก้มหน้าดูเสื้อตัวเองอยู่ รีบเงยหน้ามามองคนที่พูดเสียงตอแหลเมื่อกี้
“มิ้น!!” ใช่ค่ะ ผู้หญิงตรงหน้าของฉันคือยัยมิ้น ลูกเมียน้อยของพ่อฉัน หึ!! ไม่คิดว่าจะมาเจอมันที่นี่ด้วย
“แม้ๆ เรียกพี่ให้ชื่นใจหน่อยก็ไม่ได้ ไม่น่ารักเลยนะเราอะ”
“เมื่อไหร่แกจะไปๆ จากชีวิตฉันสักที ห๊ะ!! อีตัวเสนียด”
“เมื่อไหร่อะหรอ ก็วันที่ฉันได้ทุกอย่างไง” พูดจบนางก็เดินหัวเราะไปเลย ฉันว่าอีนี่มันต้องโรคจิตแน่
ส่วนฉันก็ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะอย่างอารมณ์เสีย
“หื้อ ไปตกถังเหล้าที่ไหนมาถึงได้กลิ่นเหล้าแรงขนาดนี้” ครีมเอามือปิดจมูก
“ฉันกลับก่อนนะ บรรยากาศไม่ค่อยดี” พูบจบฉันก็หยิบกระเป๋า แล้วเดินออกมาจากร้านเลย
“อ้าวเฮ้ย! หนูดีเดี๋ยวสิ” ครีมตะโกนเรียกตามหลังแต่ฉันไม่ได่หันกลับไป หงุดหงิดมากตอนนี้
ณ คฤหาสน์ หลังใหญ่
ฉันเดินเข้าบ้านมา ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าอาเสือกำลังนั่งรออยู่...
“ไปไหนมา อาโทรไปตั้งกี่สายทำไมไม่รับ!!” อาเสื้อตวาดถาม พร้อมกับจ้องหน้าฉัน
“พอดีปิดเสียงไว้น่ะค่ะ เลยไม่ได้ยิน”
“ออกจากบ้านตั้งแต่บ่าย เพิ่งจะกลับมาเอาตอนห้าทุ่มเนี้ยนะ!!” จู่ๆ อาเสือก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินมาทางฉัน “ไปไหนมาหนูดี”
“ไปนั่งเล่นมาค่ะ”
อาเสือเดินมาใกล้ๆ แล้วก้มลงใช้จมูกดมแถวๆ เสื้อฉันตรงที่เหล้าหกใส่ ทำให้ฉันเบียงตัวหนีอาเสือทันที
“นี่ไปดื่มมาอีกแล้วใช่ไหม!!” อาเสือแผดเสียงดังถามฉัน พร้อมกับกระชากแขนฉันอย่างแรง
“โอ้ย!! อาเสือหนูเจ็บนะคะ” ฉันพยายามแกะมืออาเสือออก แต่อาเสือกลับไม่ยอมปล่อย
“จะดื่มอะไรหนักหน้าเหล้า รู้ไหมว่าตัวเองยังเด็ก ห๊ะ!!” อาเสือตะคอกเสียงดังใส่หน้าฉัน
“หนูไม่ได้ดื่ม!!” ในเมื่ออาเสือตวาดใส่ฉันก่อนเอง ฉันก็เสียงดังกลับเหมือนกัน
“ยังจะมาโกหกอาอีก กลิ่นเหล้าแรงขนาดนี้”
“เหล้ามันหกใส่ หลานสาวสุดที่รักของอานั่นแหละทำ” ฉันกับอาเสือจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
“มิ้นไปทำรายงาน แล้วก็นอนที่ห้องเพื่อน อย่าใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้สิ ทำไมเป็นเด็กนิสัยแบบนี้ห๊ะ หนูดี!!”
“หึ!! มันบอกอาแบบนั้นหรอ อาก็โง่เชื่อมันสินะ” ฉันยอมจริงๆ ทีฉันพูดความจริงไม่เชื่อ กับอีนั่นพูดกลับเชื่อ
“หนูดี อย่ามาก้าวร้าวกับอานะ!!”
“อะไรอีนั่นมันก็ดีหมดแหละ หนูพูดอะไรอาก็ไม่เชื่อหรอก เพราะหนูไม่เคยดีในสายตาอาเสืออยู่แล้ว”
“กลิ่นเหล้าขนาดนี้ใครจะไปเชื่อ ห๊ะ!!”
“งั้นก็จูบหนูดูสิ!! ว่ามีกลิ่นเหล้าไหม ถ้าหนูดีดื่มมาจริง” ฉันเชิดหน้าขึ้นมองอาเสืออย่างท้าทาย
“พูดแบบนี้แสดงว่าเมาใช่ไหม!!!”
“หึ!! ลืมไปหนูไม่ใช่มิ้นหลานรักของอานี่คะ” ฉันแกะมืออาเสือออก “ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ”
พูดจบฉันกำลังจะเดินผ่านอาเสือไปบนห้อง แต่!! ถูกอาเสือคว้ามือมาดึงฉันให้กลับมาตรงหน้าของตัวเอง มือหนาจับปลายคางของฉันให้เงยขึ้น ก่อนตะกดจูบลงมา
ฉันเบิกตากว้าง ตอนนี้สมองมันอื้อไปหมด ทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่คิดว่าอาเสือจะทำแบบนี้จริงๆ นี่อาเสือคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย เขาเป็นอาของฉันนะ
ตะ แต่ฉันเป็นคนบอกให้อาเสือจูบเองนี่น่า แต่อาเสือก็น่าจะรู้ว่าฉันแค่ประชด