9 - สองมาตราฐาน…
1340 Words
“นี่อาเป็นบ้าไปแล้วหรือไง...!!” ฉันพยายามเอนตัวหนี แต่อาเสือคว้าเอวฉันไว้ แล้วก็โน้มใบหน้าเขามาใกล้ๆจนปากแทบจะโดนกันอยู่แล้วตอนนี้
“...ทำอะไรกัน!!”
ฉันกับอาเสือรีบผละตัวออกจากกันทันที เพราะมีเสียงท้วงขึ้น จำได้ดีว่าเสียงนี้เป็นเสียงของใคร จะใครซะอีกล่ะ ก็เสียงพี่มิ้นคนสวยไง
“ป่าว ไม่ได้ทำอะไร แล้วทำเพิ่งกลับเอาป่านนี้มิ้น”
“อ๋อ! วันนี้วันเกิดเพื่อนค่ะเลยฉลองกันนิดหน่อย ^_^”
“อื้ม ไปนอนเถอะอาจะขึ้นห้องนอนแล้ว”
“ค่ะ ฝันดีนะคะอาเสือ หนูดีก็เหมือนกันฝันดีนะ^_^” มิ้นนางบอกฝันดีอาเสือแล้วก็หันมาบอกฉัน เหอะ!! ฝันร้ายน่ะสิไม่ว่า
“ฝันเห็นผีสิไม่ว่า” ฉันบ่นพึมพำเบาเบา อาเสือคงจะได้ยินจึงจ้องหน้าฉันอย่างเอาผิดแบบนั้น
ฉันเบื่อที่จะยืนดูสองอาหลานคู้นี้จ้องตากัน เลยแยกตัวขึ้นห้องนอนมาก่อน พอถึงห้องนอนฉันก็ทิ้งตัวลงนอนทั้งๆ ที่ยังไม่อาบน้ำเเหละ ไว้อาอาบตอนเช้าแล้วกัน
เมื่อความมือเข้าปกคลุม บวกกับความเงียบ สมองฉันมันก็คิดถึงการกระทำที่อาเสือทำเมื่อครู่นี้ บางทีฉันก็สงสัยนะว่าทำไมช่วงนี้อาเสือดูแปลกๆ แปลกเอามากๆ
สวัสดี เช้าวันเสาร์ที่แสนจะน่าเบื่อ กริ่ง~ (เสียงโทรศัพท์)
ฉันที่กำลังนอนหลับอยู่ต้องสะดุ้งตื่น แล้วเอามือควานหาโทรศัพท์ เมื่อเจอแล้วก็ดูว่าใครบังอาจโทรมารบกวนเวลานอนของฉัน
ป๊า!! ฉันมองเบอร์โทรศัพท์อย่างงุนงง ป๊าโทรมาทำไมแต่เช้านะเนี้ย ไม่ใช่ว่าอาเสือไปบอกอะไรป๊าอีกนะ
ฉัน: ค่ะป๊า
ฉันกดรับสายแล้วพูดด้วยเสียงงัวเงีย
ป๊า: ตื่นได้แล้ว วันนี้หนูต้องไปช่วยงานอาเสือที่บริษัท
ฉัน: อื้อ ไม่เอาป๊า หนูดีขี้เกียจ
ป๊า: หนูดี ป๊าบอกให้ห้ตื่น ถ้าหนูไม่ไปดูงานกับอาเสือ ป๊าจะไม่โอนเงินให้หนูเดือนนี้
ป๊าพูดน้ำเสียงเกี้ยวกราด ทำมห้ฉันต้องรีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง
ฉัน: ป๊า!! ก็ได้ค่ะ หนูไปที่บริษัทกับอาเสือก็ได้
ป๊า: เร็วๆ ด้วย อาเสือรออยู่
พูดจบป๊าก็วางสายไปเลย พอวางสายฉันก็อยากจะกรีดออกมาดังๆ เอาเวลานอนของฉันคืนมาาา นี่มันเพิ่งโมงเช้าเองนะ วันหยุดทั้งทีทำไมฉันต้องไปบริษัทด้วย
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินลงมาข้างล้าง เห็นอาเสือกับมิ้นกำลังคุยกันแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เห็นแล้วหมั่นไส้จริงๆ
“อาเสือคะ หนูดีลงมาแล้วค่ะ” มิ้นบอกอาเสือ
อาเสือหันมาทางฉัน “กว่าจะลงมา มันกี่โมงแล้วหนูดี”
อาเสือถามฉัน แถมยังทำหน้าดุๆ คนละอารมณ์กับที่เล่นกับยัยมิ้นเมื่อกี้เลย นี่มันสองมาตรฐานชัดๆ
“9 โมงเช้าค่ะ”
“มันสายแล้วรู้ไหม”
“แล้วทำไมไม่ไปก่อนละคะ ไม่ได้ขอให้รอนี่นา…”
“หนูดี!!” ฉันอีกแล้วสินะ พูดอะไรก็ถูกขึ้นเสียง ถูกตวาดใส่
“อาเสือคะอย่าดูหนูดีเลยค่ะ น้องคงยังจะไม่ชินกับการตื่นเช้า เรารีบไปกันดีกว่าค่ะ” มิ้นนางรีบพูดขึ้น รู้สึกเหมือนมันกำลังหลอกด่าฉันยังไงไม่รู้แฮะ แล้วนี่อย่าบอกนะว่านางจะไปด้วย
อาเสือกับมิ้นเกินออกจากบ้านนำหน้าฉันไป ส่วนฉันก็เดินตามหลัง พอถึงรถมิ้นนางทำท่าจะเปิดประตูไปนั่งหน้า ฉันเลยวิ่งไปดักไว้
“ขอนั่งหน้านะ เวียนหัวยังไงไม่รู้นั่งหลังกลัวเมารถ”
มิ้นนางมองฉันแบบไม่ค่อยพอใจคงรู้ว่าฉันโกหกแต่ไม่กล้าว่าอะไรไง เพราะอาเสืออยู่
“อื้อ ได้สิ^_^” มิ้นกัดฟันพูดแล้วฉีกยิ้มที่ไม่ค่อยจะเป็นมิตรให้ฉัน
จากนั้นฉันก็แทรกตัวเข้าไปนั่งด้านหน้ารถ ส่วนมิ้นนางก็นัางข้างหลัง
ระหว่างที่อาเสือขับรถไปบริษัทมิ้นนางก็ชวนอาเสือคุยตลอดทาง จนฉันรู้สึกรำคาญมาก ไม่เคยคุยกันหรือไง
ณ บริษัท
พอถึงบริษัท มิ้นก็เดินไปประกบคู่กับอาเสือไปเลยค่าคงจะกลัวคนอื่นไม่รู้สินะว่าตัวเองอ่อยอาเสืออยู่ ถึงได้ทำอะไรออกนอกหน้าแบบนี้ ฉันล่ะเบื่อความเสนอหน้าของยัยนี่จริงๆ
#ภายในห้อง ผู้บริหาร
ฉันเพิ่งเห็นมิ้นนางมีประโยชน์ก็วันนี้แหละ ดูนางจะกระตือรือร้นช่วยอาเสือทำงานดีมาก คนอื่นมองดูคงจะคิดว่านางขยัน นิสัยดี แต่ใครจะไปรู้จริงๆ แล้วก็คงแค่อยากได้หน้าอยากให้อาเสือสนใจ หึ!!
ส่วนฉันน่ะหรอ นั่งๆ นอนๆ กดโทรศัพท์เล่น ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเกิดมาถึงได้ขี้เกียจขนาดนี้
แต่ฉันว่านั่งดูคนตอแหลเขาสร้างภาพไปจะดีกว่า ไม่อยากขัดความสุขทุ่งลาเวนเดอร์ของสองอาหลานคู่นี้
กริ่ง~ โทรศัพท์ฉันเข้า พอเห็นว่าพี่พี โทรมา ฉันก็ยิ้มกว้างก่อนที่จะกดรับสาย
ฉัน: ฮัลโหลค่ะ พี่พี
พออาเสือได้ยินเสียงฉันเรียกชื่อพี่พีเท่านั้นแหละ รีบหันควับมาทางฉันทันที แถมยังมองฉันแบบดุๆ อีกด้วย ฉันเลยเบือนหน้าหนีอาเสือไปทางอื่น
พี่พี: อยู่ไหนครับ คิดถึงจัง พี่ไปรับมาเล่นบ้านพี่ได้ไหม
ฉัน: หื้อ...เสียดายจังค่ะวันนี้หนูดีมาบริษัท อยากไปเล่นบ้านพี่พีจังเลย
พี่พี: อ้าวหรอ! อยู่ไหนครับเดี๋ยวพี่ไปหาก็ได้ คิดถึงแฟน อยากเจอหน้า
อร้าย!! ทำไมพี่พีปากหวานแบบนี้เนี่ย ฉันยิ้มจนแก้มจะฉีกอยู่แล้วตอนนี้
ฉัน: หนูดีอยู่ที่....
ปัก~ ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบพี่พี ก็มีเสียงดังมาจากข้างๆ ตัว พอหันไป ก็เห็นเอกสารอะไรก็ไม่รู้กองตรงหน้าเต็มไปหมด แล้วคนที่เอามาวางก็คืออาเสือนั่นเอง
แถมอาเสือยังแย่งโทรศัพท์ออกจากมือฉันแล้วกดวางสายอีกด้วย แต่นั่นยังไม่พอ!! อาเสือยังเอาโทรศัพท์ฉันไว้กับตัวเองอีกต่างหาก หนูดีจะไม่ยอม!!
“อะไรคะ หนูดียังคุยธุระไม่เสร็จเลยนะ!!!”
“คุยกับผู้ชาย เรียกว่าธุระงั้นหรอหื้ม ?”
“แต่นั่นแฟนหนูดีนะ”
“อาไม่สน!!”
“เผด็จการ วัยทองหรือไงกัน” (ฉันพูดเบาๆ )
“ว่าไงนะ ?” อาเสือเลิกคิ้วขึ้นถาม
“ป่าวค่ะ ^_^”
“อ่านเอกสารนี่ให้หมด แล้วก็เขียนสรุปมาให้อาดูว่าเอกสารพูดถึงเรื่องอะไร”
“ห๊ะ ..มะ...หมดนี้ บ้าหรือเปล่าใครจะไปทำได้” ฉันเบือนหน้าหนีเอกสารกองโตตรงหน้า “ไม่เอา หนูดีไม่อ่าน”
“ถ้าไม่อ่านก็ไม่ต้องเอาโทรศัพท์ ถ้าวันนี้ไม่เขียนสรุปมาให้อาอ่าน ไม่ต้องกลับบ้าน”
“หนูดีเรียนแค่ ปี1 เองนะคะอาเสือ ทำไมอาเสือไม่ให้หลานคนโปรดอ่านล่ะ”
ลพอดีพี่อ่านหมดแล้วน่ะ” มิ่นนางรีบพูดขึ้นทันที
“อ่านซะ สมองจะได้ไม่ต้องคิดแต่เรื่องผู้ชาย”
“อาเสือ!!”
นี่อาเสือไปโมโหอะไรมารึป่าวเนี่ย ทำไมดุจัง เมื่อกี้ยังคุยยิ้มกับยัยมิ้นอยู่เลย แล้วตัดภาพมาที่ฉัน นี่มันหนังคนละม้วนชัดๆ
- Writer
