นางบำเรออุ้มรัก

บทที่ 2 ทาสในเรือนเบี้ย 60%

ราวเที่ยงคืน

          ลูกกุญแจถูกสอดเข้าไปในลูกบิดประตูห้องนอนของณัฐรวี เมื่อประตูคลายล็อกมือใหญ่ของเมฆาบิดลูกบิดประตูแล้วเปิดมันออกอย่างเบามือ แทรกตัวเข้าไปในห้องและปิดประตูล็อกลูกบิดตามเดิม

          แสงนีออนในห้องเปิดสว่าง เมฆามองถุงกระดาษสองใบที่วางอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า ก่อนเบนสายตามองเจ้าของห้องที่นอนหลับบนเตียง เหมือนเช่นเคยที่เข้ามาในห้องนี้ เขาจัดการปลดชุดนอนออกจากกาย เมื่อกายล่อนจ้อนเท้าใหญ่ก้าวเดินไปยังเตียงนอน ร่างสูงใหญ่นำเข่าวางลงบนที่นอนข้างตัวหล่อน ส่วนขาอีกข้างหยัดยืนอยู่บนพื้น มือแข็งแรงจับตัวตนชายเขย่าเบาๆ รูดขึ้นรูดลงช้าๆ

          “รวี” เสียงทุ้มปลุกคนกำลังหลับ เขาไม่ได้ปลุกด้วยเสียงเพียงอย่างเดียว ยังใช้ความอ่อนนุ่มที่เริ่มแข็งตัวในมือตบลงบนแก้มหล่อนเบาๆ “ตื่น”

          คนถูกปลุกงัวเงียตื่นขึ้นมา ทั้งจากเสียงและอวัยวะบางอย่างที่ตบลงบนแก้ม พอลืมตาขึ้นมาเต็มตา จึงรู้ว่าเจ้าของเสียงคือใคร และอะไรที่ตบลงบนแก้มตน

          “คุณเมฆ”

          “เธอนึกว่าเป็นใครล่ะถ้าไม่ใช่ฉัน” น้ำเสียงชวนหาเรื่องเต็มที่ “ทำอะไรมากกว่านวดหรือเปล่า ถึงได้ปลุกยากปลุกเย็น”

          ณัฐรวียันตัวลุกขึ้นนั่ง มองเขาด้วยความหวาดกลัว น้ำเสียงแบบนี้ไม่ปลอดภัยสำหรับตนเลย

          “รวีไปนวดอย่างเดียวค่ะ รวีขอโทษค่ะที่หลับลึกไปหน่อย”

          ดูเหมือนหล่อนจะทำอะไรก็ผิดไปหมด

          “อย่าให้รู้นะว่าไปนอนแบให้ใครเอา ถ้าเธอกล้าทำระยำเหมือนแม่เธอล่ะก็ ฉันไม่เอาไว้แน่ ฉันจะตามล่าแม่เธอ แล้วทรมานแม่เธอต่อหน้าเธอ ให้เธอตายทั้งเป็น” เขาขู่เสียงเขียว

          “รวีไม่มีวันทำแบบนั้นค่ะ” เมฆากระตุกยิ้ม ผลักร่างเล็กลงบนที่นอน ขยับตัวมานั่งคร่อมใบหน้าหล่อน นำความเป็นเอกบุรุษตบลงบนหน้าหล่อน

          “ทำสิ”

          “คุณเมฆคะ แก้วตามาบ้านนะคะ”

หล่อนพูดเชิงเตือน แก้วตาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างตนกับเมฆา มีเพียงสองคนที่รู้คือ เนาวรัตน์กับกิ่งโพยม ซึ่งทั้งสองไม่ปริปากบอกแก้วตาหรือคนอื่นในไร่

“แก้วตาหลับแล้ว ไม่รู้เรื่องของเราหรอก” เมฆาตอบกลับ “อีกอย่างห้องนี้เก็บเสียง เสียงครางเธอไม่ลอดออกไปจากห้องนี้แน่ รู้แล้วก็รีบทำๆ ซะ อย่าขัดใจฉัน”

เมฆานำแก่นกายชายตีลงบนปากณัฐรวี ราวกับกระตุ้นให้หล่อนทำตามคำสั่ง แน่นอนว่าหล่อนทำตาม ริมฝีปากเล็กเปิดกว้างอ้าอมหัวนกเขา อมๆ ดูดๆ จนมันพองขยายขึ้นเรื่อยๆ ไม่เพียงแค่ปากหล่อนที่ทำงาน มือทั้งสองข้างก็ทำงานร่วมด้วย มือหนึ่งกอบกุมแก่นกายมหึมา อีกมือหนึ่งหยอกเล่นกับพวงสวรรค์

ลิ้นเล็กแลบเลียส่วนปลายคล้ายหัวเห็ด เลียไปมาชั่วครู่ก็ให้ปากทำงาน อ้าอมส่วนนั้นเข้าปาก ดูดเข้าดูดออก ก่อนใช้มือประคองความอวบใหญ่ขยับรูดขึ้นลงไปตามจังหวะปาก เมฆาครางออกมาแผ่วเบา หน้าตาเคลิ้มฝัน พอใจกับการปรนนิบัติของณัฐรวี

เมฆาเริ่มขยับสะโพกดันกายแกร่งเข้าไปในช่องปากเล็ก ซึ่งสาวเจ้าก็เหมือนรู้งาน อ้าปากกว้างมากขึ้นเพื่อรอรับแรงส่งของแก่นกายชายที่ดันเข้าไปไม่ลึกมาก ไม่ทำให้หล่อนสำลัก ความแรงก็ไม่ได้แรงจนปากร้อนฉ่า เป็นความแรงอันนุ่มนวล

“ร้อนดีจัง...อืม” เขาครางพอใจ ก้มมองดูความอวบใหญ่ตัวเต็มวันผลุบเข้าผลุบออกปากหล่อนก็ยิ่งรู้สึกดีและพอใจมากขึ้น เมฆาเร่งซอยจังหวะแรงขึ้นมาหน่อย ส่ายวนสะโพกส่งผลให้ตัวตนชายควงในปากณัฐรวี สลับกับดันเข้าดึงออก เขาถึงกับร้อนไปทั้งตัว ซาบซ่านถึงใจ ราวกับว่า เพลิงเสน่หาเขาได้ที่ เมฆาดึงความเป็นเอกบุรุษออกจากปากสาว จัดการถอดชุดนอนของหล่อนให้หลุดออกจากกาย ในพริบตาชุดนอนสีหวานก็ลงไปกองอยู่บนพื้น เรือนร่างสาวเปลือยเปล่าล่อตาเมฆา ที่แน่นอนว่าไม่รีรอโอ้โลมร่างสวยแสนเกลียดชัง

ปากของทั้งคู่แนบสนิทในเวลาต่อมา เมฆาบดเคล้ากลีบปากบางอ่อนโยนไร้ความกระด้าง นำพาความอุ่นซ่านซึมลึกในหัวใจณัฐรวี แม้หล่อนจะรู้ว่า มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ เพราะเขาไม่ทำราวกับว่าตนเป็นเทพธิดาตัวน้อยๆ นานแน่นอน ทว่าเป็นช่วงเวลาอันสั้นที่มีค่ามากเหลือเกิน

ลิ้นใหญ่สอดเข้าไปในโพรงปากหอมหวาน กวาดต้อนหารสชาติหอมละมุนที่เขายอมรับว่า มีอยู่อย่างมากมาย และทำให้เขารู้สึกชุ่มชื่นหัวใจ แต่เขาจะสุขใจมากกว่านี้ หากสาวใต้ร่างไม่ใช่ลูกสาวของตัวต้นเหตุทำให้บิดาตนเสียชีวิต

ในขณะที่ปากทั้งคู่กำลังต่อสู้กัน สอดรัดลิ้นโรมรันอย่างไม่มีใครยอมใคร รุกเร้าตอบโต้เมามัน มือแข็งแรงกอบกุมเต้าทรวงอวบ เคล้นคลึงเบาๆ เสมือนทักทาย ก่อนเพิ่มน้ำหนักมือในการนวดเฟ้น ปั่นยอดถันด้วยปลายนิ้ว ความเสียวซ่านเริ่มแผ่ขยายไปทั่วร่างกายณัฐรวี

เมฆาถอนริมฝีปากออกจากปากจิ้มลิ้ม ไต่ปากไปตามพวงแก้มสาวที่สูดดมกลิ่นหอมอย่างเสียมิได้ เมื่อมาถึงใบหูหอมสะอาด เขากัดติ่งหูเบาๆ ก่อนใช้ลิ้นตวัดไปมาชั่วครู่ ก็ห่อลิ้นสอดเข้าไปในส่วนรับฟัง สะบัดลิ้นไปมาอยู่ในนั้น เสียงฉ่ำแฉะในหูกระตุ้นอารมณ์ณัฐรวี นัยน์ตาหล่อนปรือ เสียงครางแผ่วเบาดังจากปากน่าจูบ

“อา...คุณเมฆ” เป็นความรัญจวนที่ไม่อาจกลั้นเสียงครางได้ ปากเขาเพียรจูบใบหู ไล่ต่ำมาตามข้างลำคอ ซุกไซ้ลำคอระหงโดยรอบ เลื่อนต่ำลงมาหาความนุ่มหยุ่นสองก้อนที่ถูกมือใหญ่นวดคลึง ความกระสันซ่านเพิ่มทวี เมื่อเขาย้ายปากมาครองงับตุ่มไตสีสวย เขาดูดกลืนปลายถันแรงๆ ปล่อยออกมาเพื่อให้ลิ้นสากใหญ่ไล้เลีย “อา...อา...คุณเมฆ”

เสียงครางเพิ่มระดับเสียงมากขึ้น เพลิงเสน่หาพล่านเดือดในกาย เมื่อเขาขยับมือลากต่ำลงไปตามหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน วาดนิ้วเป็นรูปวงกลมหลายรอบ หล่อนแขม่วท้องตามความสยิวที่ได้รับ ไม่กี่อึดใจต่อมา มือใหญ่ก็เดินทางถึงจุดหมายปลายทาง ฝ่ามือเขาลูบไปตามทรงสามเหลี่ยม ลูบขึ้นลูบลงเบาๆ แหวกร่องกลีบสาวด้วยปลายนิ้ว สัมผัสกับกลีบเนื้อนวล ไม่ลืมแวะวางนิ้วลงบนเม็ดเกสรน้อย จุดกระสันซ่านแห่งสตรี