“มีเรื่องอันใดอยากถามบ่าวหรือเจ้าคะคุณหนู...เห็นมองแต่บ่าวมาพักหนึ่งแล้ว” คำถามของป้าพวงทองทำเอาคนที่กำลังเหม่อลอยอยู่มีสติขึ้นมาทันใด แทบยากจะตบกบาลตัวเองเสียทีที่เก็บอารมณ์และสีหน้าได้ไม่ค่อยเก่งเอาเสียเลย
“เอ่อคือ...” พิมพิลาไลยเลิกลั่กก่อนจะวางพวงมาลัยที่กำลังร้อยอยู่ลงบนโต๊ะอย่างระมัดระวัง
เธอยังมีอีกหลายเรื่องเกี่ยวกับท่านพี่ที่เธอนั้นอยากรู้ แต่เธอไม่ชอบเลยที่จะเห็นใบหน้าของเขายามเล่าถึงอดีตที่สุดแสนจะเลวร้าย เธอเลยเก็บเงียบกับตัวเองมาหลายวันแล้ว
แต่ก็อย่างว่าว่ามันก็ยังคงค้างคาอยู่ในใจของเธออยู่ ทางที่ดีเธอก็ควรจะถามใครสักคนออกไปให้ได้รู้ความบ้าง
“หากข้าอยากจะถามเรื่องเกี่ยวกับท่านพี่...ป้าจะตอบข้าได้หรือไม่จ้ะ?” ทันทีที่มีเรื่องของบุคคลที่สามนั้นดังขึ้นมาในบทสนทนา ป้าพวงทองก็วางพวงมาลัยตามลงบ้าง ก่อนที่เจ้าหล่อนจะหันหน้ามาสบมองเธอจนเต็มใบ
“เรื่องใดที่บ่าวสามารถเล่าได้...บ่าวก
