Olayın olduğu yere en yakın hastaneyi aradım. Şansımı denemek istiyordum. Zaten sorar sormaz telefonu açan kişi haberden sonra arayanın çok olduğunu söyledi. Ama telefonla bilgi veremeyeceklerini söyledi. Israr ettim. Ağlıyordum. Benim gibi, Cemal gibi ,Serhan gibi, o Özhan mıdır ne haltsa, o patron şerefsizi gibi insanlar yaşarken Özgür ölemezdi. Telefondaki kişi yakınısınız galiba dedi. Kız arkadaşı olduğumu, şehir dışında olduğumu söyledim. Bilgi almak için her şeyi derdim. Gelebilirseniz dedi. Gelebilirseniz iyi olur. ' Hala ameliyatı devam ediyor ama durumu pek iyi değil. Ulaşabildiğimiz yakınlarına haber verdik. '
Teşekkür edip telefonu kapattım. Bu olmamalıydı.
Soygunda ne işi vardı? Benim öldürdüğüm adamlarla uğraşsaydı. Kesin ölüydüler ve zarar veremezlerdi. Niye soyguna gitm
