ช่วงบ่ายยามเซิน (เวลา 15.00น.) หลังจากองค์ไทเฮาทรงพักผ่อนอยู่ในตำหนักให้ชิงหลันบีบนวดและอ่านหนังสือให้ฟังแล้ว จึงเสด็จออกมาเดินเล่นที่หน้าตำหนัก
เป็นจังหวะเดียวกับที่กู้เหวินเต๋อได้เดินทางเข้ามาหาตนเองที่วังหลังพอดีเช่นกัน กู้เหวินเต๋อจึงได้คุกเข่ากล่าวคำถวายพระพรว่า "ถวายพระพรไทเฮา ขอจงทรงพระเจริญพันปี พันพันปีพ่ะย่ะค่ะ"
"ลุกขึ้น ลุกขึ้นได้" ไทเฮาตรัสพร้อมทั้งผายมือขึ้น
"วันนี้คงต้องขอให้หมอหลวงกู้ช่วยตรวจดูอาการให้อายเจียที่ลานกว้างหน้าตำหนักนี้เสียแล้ว เพราะตอนนี้อากาศข้างนอกนี่ช่างปลอดโปร่งดีนัก"
ไทเฮาตรัสขึ้นก่อนจะเสด็จนำไปประทับนั่งลงยังเก้าอี้หินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าตำหนักก่อนจะอนุญาตให้กู้เหวินเต๋อตรวจดูชีพจรให้ตนได้
เวลาผ่านไปสักพักหลังจากตรวจดูชีพจรเสร็จ กู้เหวินเต๋อจึงกล่าวขึ้นมาว่า "ชีพจรเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอดี บ่งบอกว่าช่วงนี้เลือดลมไหลเวียนดี
พ่ะย่ะค่ะ"
"มิน่าเล่า
