Ep.5: โลกไม่น่ากลม
1597 Words
“พี่ดิน!!!!” เจ้าเอยเรียกชื่อคนมาใหม่ด้วยความตกใจ ทำไมโลกต้องเหวี่ยงคนที่ไม่อยากเจอให้มาเจอด้วยนะ โลกไม่น่ากลมเลย แต่เจอเขาที่นี่ก็ไม่น่าแปลกเพราะผับนี้ใกล้มหาลัยและเป็นที่นิยมของนักศึกษา
“ตอนแรกพี่ก็คิดว่าตัวเองตาฝาดไปเสียอีกที่เห็นน้องเจ้าเอยที่นี่ พี่แปลกใจมากเลยนะไม่คิดว่าน้องเจ้าเอยจะมาเที่ยวผับได้” ดินพูดแล้วถือวิสาสะนั่งลงข้างเจ้าเอยพร้อมมองเธอด้วยสายตาหวานเยิ้มสื่อความหมายที่เธอไม่เข้าใจ
“เอ่อ...... ค่ะ”
“น้องเจ้าเอยดื่มกับพี่หน่อยสิครับ” แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มอึดอัดดินจึงชวนเธอเปลี่ยนเรื่อง โดยยกแก้วเหล้าของตัวเองที่ถือติดมือมาชนกับแก้วค็อกเทลสีสวยของเจ้าเอย
“ค่ะ” เจ้าเอยเลี่ยงไม่ได้จำใจต้องยกแก้วค็อกเทลขึ้นมาจิบเพียงเล็กน้อยก่อนจะวางลงที่เดิม แต่มันดูไม่ถูกใจเขาเลยคะยั้นคะยอให้เธอดื่มเข้าไปอีก โดยเขาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้วโชว์แล้วยื่นแก้วเปล่าไปตรงหน้าให้เธอดู
“หมดแก้วเลยครับน้องเจ้าเอย”
“คือ...... เอยดื่มไม่เก่ง”
“ต้องลอง แค่ค็อกเทลไม่เมาหรอกอีกอย่างพี่ก็อยู่ทั้งคนไม่ต้องกลัว ไม่มีใครกล้าทำอะไรน้องเจ้าเอยแน่นอน”
“ค่ะ” เจ้าเอยยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้งโดยมีดินยื่นมือไปดันก้นแก้วเป็นการบังคับให้เธอดื่มจนหมด เมื่อเห็นว่าเจ้าเอยดื่มจนหมดเขาก็ปล่อยมือแล้วมองด้วยสีหน้าพออกพอใจ
“น้องเจ้าเอยเก่งมาก เดี๋ยวพี่สั่งเพิ่มให้นะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ” ดินหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานให้เจ้าเอยโดยไม่สนใจคำปฏิเสธของเธอแม้แต่น้อย เขาจะทำให้คืนนี้เป็นคืนที่ดีระหว่างเขากับเธอ ไม่แน่คืนนี้เขาอาจจะได้เจ้าเอยเป็นแฟนหรือไม่ก็ข้ามขั้นไปเป็นเมียเขาเลยก็ได้ใครจะรู้
“อ้าวพี่ดิน มาได้ไง” พีพีที่เพิ่งหันหน้ากลับจากเวทีก็ต้องแปลกใจเพราะที่โต๊ะที่เธอนั่งกับเจ้าเอยสองคนดันมีคนมาเพิ่ม เธอแค่หันไปสนใจดีเจบนเวทีแป๊บเดียวเองพอหันกลับมาอีกทีก็เจอกับดินนั่งจ้องเจ้าเอยด้วยสายตาที่แทบจะจับเจ้าเอยกลืนลงท้องดูแล้วไม่น่าไว้ใจมากมาก
“เอย นี่แกดื่มหมดแก้วแล้วเหรอ ดื่มเยอะเดี๋ยวก็เมาหรอก” พีพียิ่งตกใจเข้าไปอีกเมื่อเห็นว่าแก้วค็อกเทลของเจ้าเอยว่างเปล่า แถมหน้าเพื่อนเธอตอนนี้เริ่มแดงรามไปยันคอดูก็รู้ว่าน่าจะเริ่มเมาแล้ว
“อ้าว!!! น้องพีพีก็มาด้วยเหรอครับ” พอดินเห็นพีพีหันกลับมาเจอเขาก็แกล้งร้องทักเธอเสียงดังด้วยความแปลกใจทั้งที่จริง ๆ เขาเห็นเธอเดินเข้ามาพร้อมกับเจ้าเอยตั้งแต่แรก
“เห้อ.... มาสิคะ ถ้าพีพีไม่มาเอยจะมาคนเดียวได้ไง พี่ก็ถามอะไรแปลก ๆ” พีพีถึงกับมองบนและเบ้ปากใส่ดิน มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าปลอม
“งั้นน้องพีพีมาดื่มกับพี่ด้วยดีกว่า หมดแก้วครับ” ดินยกแก้วที่พนักงานชงให้ใหม่ไปชนกับแก้วของพีพีและเจ้าเอยก่อนจะยกขึ้นดื่มจนหมดแก้ว เหล้าสำหรับเขาก็เหมือนน้ำเปล่าเพราะเขาเป็นคนคอแข็ง เมื่อเห็นแบบนั้นพีพีก็ยกแก้วขึ้นดื่มเพียงนิดก่อนจะวางลง แต่ก็โดนดินทักท้วง
“ไม่ได้สิครับ น้องพีพีต้องดื่มหมดแก้วเหมือนพี่” ดินยกแก้วที่ว่างเปล่าของตัวเองให้เธอดู ก่อนพีพีจะยกแก้วตัวเองดื่มจนหมดแล้วโชว์ให้ดินดูเหมือนกันแล้ววางแก้วลงบนโต๊ะ
“พอใจพี่แล้วนะคะ”
“น้องพีพีเก่งมาก น้องเจ้าเอยดื่มด้วยสิครับไม่ใช่เอาแต่นั่งมอง” ดินหันมองเจ้าเอยที่เอาแต่นั่งมองเขากับพีพีดื่มโดยที่ตัวเองไม่ยอมดื่ม
“ค่ะ” เจ้าเอยยกแก้วขึ้นมาจิบเล็กน้อยก่อนจะวางลง ดินยิ้มและมองด้วยความพอใจเข้าไม่ได้บังคับให้เธอดื่มหมดแก้วเหมือนแก้วที่แล้ว เพราะเขาดูออกว่าตอนนี้เธอเริ่มเมาแล้ว
“พีพี เอยอยากเข้าห้องน้ำ”
“โอเค พีพีไปด้วยอยากเข้าห้องน้ำเหมือนกัน”
“อืม”
“จะกลับแล้วเหรอครับ” ดินที่เห็นเจ้าเอยกับพีพีลุกขึ้นพร้อมกันทำให้ดินที่มองอยู่ก็ลุกขึ้นตามแล้วเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่าสองสาวจะพากันไปไหน
“เปล่าค่ะจะไปห้องน้ำ”
“ครับ งั้นพี่รออยู่นี่นะ”
“ค่ะ/ค่ะ” สองสาวที่ออกอาการมึนนิด ๆ แต่ไม่ถึงกับเมามาก เพราะดื่มไปแค่แก้วเดียวแต่ด้วยความที่คออ่อนทั้งคู่ พอเดินออกห่างมาจากดินพีพีก็ไม่รอช้าที่จะพูดเตือนเจ้าเอยเรื่องดิน
“ไอ้เอยแกระวังพี่ดินไว้หน่อยก็ดีนะ ดูไม่น่าไว้ใจเลย”
“เอยก็ว่างั้นแหละ พีพีเอยอยากกลับแล้ว”
“กลับไปนั่งที่โต๊ะอีกแป๊บก็กลับเลย”
“อืม”
อีกมุมหนึ่งในห้อง VVIP ของผับที่มีร่างของเจบีกับคนสนิททั้งสองรวมไปถึงเพื่อนสนิทอย่างเคนั่งดื่มกันอยู่ โดยที่ข้างกายทั้งสี่คนยังมีสาวสวยนั่งขนาบอยู่จะมีแค่โรมกับเจบีเท่านั้นที่ไม่สนใจผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ
“กูละโคตรแปลกใจเลยที่ไอ้คุณหมออย่างมึงจะเป็นคนชวนกูออกมาเที่ยวแบบนี้ ว่าแต่อะไรดลใจมึงวะ” เคที่มองเพื่อนสนิทด้วยสีหน้าสงสัยและจับผิด แต่มันก็ไม่ได้อะไรกลับมานอกจากสีหน้าที่นิ่งเฉยและเย็นชา
“......” เจบีไม่ตอบเขาเพียงแค่หันมามองหน้าเคแว๊ปเดียวก่อนจะหันกลับไปมองที่เดิม เขาไม่อยากคลาดสายตาจากตรงนั้นสักนาทีเขาเป็นห่วงยิ่งเห็นมีผู้ชายมานั่งร่วมโต๊ะด้วย ถึงแม้พวกเขาจะรู้จักกันแต่ยังไงผู้ชายก็ไม่น่าไว้ใจ
และก็เป็นไปตามคาดเมื่อสองสาวลุกไปจากโต๊ะผู้ชายคนนั้นก็แอบใส่อะไรลงไปในแก้วของทั้งสองคน เขาไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นใส่อะไรลงไปในแก้วแต่ดูแล้วน่าจะเป็นยาอะไรสักอย่าง
“นาย” โรมเรียกเจบีพร้อมหันสบตากันแค่นั้นทั้งคู่ก็รู้ความหมายแล้ว จะมีเพียงเจสกับเคที่ไม่รู้เรื่องเพราะมัวแต่นัวเนียอยู่กับสาวข้างกาย
เมื่อเจบีเห็นว่าสองสาวกลับมาที่โต๊ะและยกแก้วขึ้นดื่มเขาก็ไม่รอช้ารีบลุกขึ้นเดินออกจากห้อง โดยมีเสียงเคร้องเรียกตามหลังด้วยความตกใจ
“เห้ย ๆ ๆ ไอ้เจบีมึงจะไปไหน นัดกูมาแต่ดันจะมาทิ้งกูเนี่ยนะ ไอ้เพื่อนเลว”
เจบีเดินลงมาด้านล่างโดยมีโรมและเจสเดินตามประกบไม่ห่าง พอมาถึงโต๊ะเขาก็รีบเข้าไปคว้าร่างของเจ้าเอยที่ดูเหมือนไม่ค่อยมีสติเข้ามาในอ้อมกอด
“เห้ย!!!!! พวกมึงเป็นใครปล่อยคนของกูนะเว๊ย นี่เรื่องของผัวเมียคนนอกอย่างมึงไม่เกี่ยว”
“หึ เมียเหรอ????” เจบียิ้มมุมปากให้กับความหน้าด้านของผู้ชายตรงหน้า เท่าที่เขารู้เธอไม่เคยคบกับใคร ไม่เคยมีแฟน แล้วไอ้หน้าด้านคนนี้ดันมาบอกว่าเป็นสามีเธอ หึ มุกหากินเดิม ๆ
“ก็ใช่นะสิ เนี่ยน้องเจ้าเอยเมียกู ปล่อยเมียกูสิวะ” ดินโวยวายเสียงดังจนคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างหันมามองด้วยความสนใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง
เจบีมองสบตาโรมและเจสที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แล้วพยักหน้าไปทางพีพีที่ไม่ได้สติฟุบอยู่กับโต๊ะให้ทั้งสองคนพาไปด้วย ก่อนเขาจะอุ้มร่างของเจ้าเอยขึ้นแนบอกแล้วเดินออกมาจากตรงนั้น เจสชิงเข้าไปอุ้มพีพีแล้วยักคิ้วให้โรมก่อนจะเดินตามเจบีออกไปโดยปล่อยให้โรมเป็นคนจัดการดินที่ยังโวยวายเสียงดัง
“มึงรู้ไหมว่ากูเป็นใคร กล้าดียังไงมาเอาคนของกูไป”
“ตัวมึงยังไม่รู้แล้วกูจะรู้ไหม”
“พวกมึงมีสิทธิ์อะไรมายุ่งกับเรื่องของกู ห๊ะ!!!!” ดินตั้งท่าจะเดินตามเจบีออกไปแต่โดนโรมใช้มือดันไว้แล้วเปิดเสื้อคลุมให้ดูปืนที่แหน็บอยู่ข้างเอว ทำให้ดินถึงกับชะงักหยุดอยู่กับที่ทันที ต่อให้เก่งแค่ไหนเขาก็ไม่กล้ายุ่งกับคนที่พกปืนติดตัวแบบนี้หรอก
“หึ นึกว่าเก่ง” โรมกดยิ้มมุมปากเมื่อเห็นอีกฝ่ายนิ่งด้วยความกลัว ก่อนเขาจะเดินตามเจบีและเจสไปปล่อยให้ดินยืนมองตามด้วยความเสียดาย
- Writer
