ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ แต่เทียนไขเริ่มรู้สึกตัวว่าร่างกายของเธอกำลังโดนรบกวนด้วยการกระทำบางอย่าง ความร้อนผ่าวซาบซ่านวิ่งกระจายไปทั่วร่าง ขนอ่อนลุกชูชันทั้ง ๆ ที่ยังหลับตาอยู่
“อื้อ..” เสียงหวานเปล่งออกมาประท้วง รู้สึกรับรู้ได้ถึงความเปียกชื้นที่กำลังไล้วนอยู่ตรงยอดดอกบัวคู่สวย เทียนไขเปิดเปลือกตาขึ้นจนสุดเพื่อมองดู ก็เห็นม่านเมฆกำลังดูดดึงยอดดอกบัวคู่นั้นสลับไปมาจนเกิดเสียงดังลามก
“คะ คุณเมฆ” เธอเอ่ยเรียกชื่อเขาได้ไม่เต็มเสียงนัก เพราะความวาบหวามที่เขากำลังทำอยู่ทำให้เสียงเล็กถูกกลืนหาย มือนุ่มยกขึ้นเกาะที่ไหล่ของอีกฝ่ายแล้วผลักเขาออก แต่เขากลับดันแผ่นหลังของเธอให้เต้าอวบแอ่นเข้าหาปากแนบชิด
“อยู่นิ่ง ๆ ฉันมีอารมณ์” ประโยคเดียวสั้น ๆ ที่ครอบคลุมความหมายทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว ทำให้เทียนไขได้แต่นอนนิ่งให้เขาตักตวงความสุขได้ตามใจ
“อื้อ คุณเมฆ” ความสยิวแล่นปะทะร่างอีกครั้ง เมื่อมือหนาสาก
