ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ปลอบโยน แสดงความจริงใจต่อเจ้าหยวนอีอย่างแท้จริง
“ใช่ค่ะ กระทั่งได้พบท่านเก้า ฉันเชื่ออยู่ลึกๆ ว่า คุณปกป้อง และดูแล ผู้หญิงที่เคยถูกทิ้งขว้าง และหลงทางคนนี้ได้”
“เสี่ยวอีอี... อย่าเสียใจ และร้องไห้ให้กับเรื่องที่ผ่านมาอีกเลย อย่างที่เธอบอกฉันอย่างไรเล่า... เจ้าหยวนอี ‘ไม่เคยผิด’ ดังนั้น ไม่ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้น ต่อจากนี้ เธอจะถูกเสมอ เมียรักของฉัน ต้องเป็นคนดี และน่ารักกว่าใคร”
“คุณชอบพูดเอาใจฉัน และขอบคุณมากนะคะ ถึงแม้ฉัน... อาจไม่ใช่ผู้หญิงที่เพอร์เฟกต์ หรือ ทำให้คนอื่น รักตัวตนจริงๆ ของฉันได้ แต่ท่านเก้ายังมอบโอกาสสำคัญให้ผู้หญิงคนนี้ ได้อยู่เคียงข้าง”
“เสี่ยวอีอี ไม่ใช่แค่เคียงข้าง เธอคือเมีย เป็นแม่ของลูกฉัน และเราคือครอบครัว...”
“ครอบครัว...” เธอทวนคำพูดเขา และน้ำตาก็ไหลพรูไม่หยุด
หลายวันที่ผ่านมา เจียวจ้านไม่ได้กลับคฤหาสน์สกุลซ่ง เ
