“กินข้าว แล้วก็ไปหาเจ้หงส์ด้วยกัน วันนี้วันเกิดเจ้”
ชายหนุ่มเดินมาหา หลังจากที่ขอจันทร์แต่งตัวเรียบร้อย เธอใส่กางเกงสบายๆ เสื้อเปิดไหล่ตัวพลิ้วสีขาว และมันอวดแผ่นหลังนิดนึง
“เฮียเส็ง สิ่งไหนตัดได้ ก็ต้องตัดนะคะ ยังไงปีหน้า ฉันคงไม่ได้ไปงานวันเกิดเจ้หงส์แล้ว” ขอจันทร์บอกเช่นนั้น ถึงแม้เวลาที่ผ่านมา ทั้งคู่จะทำหน้าที่น้องชาย และน้องสะใภ้แสนดี แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา
“เจ้หงส์อยากให้เธอไป เธอก็ต้องไป ฉันมีพี่สาวคนเดียว และฝ่ายนั้นทำหน้าที่ทุกอย่างเหมือนแม่”
ชายหนุ่มรักและเคารพธาริณี หรือเจ้หงส์มาก อีกฝ่ายอายุเกือบสี่สิบปี คือคนที่มาตามหามกรธวัชจนพบ และพากลับคฤหาสน์สกุลไป๋
“ถ้าอย่างนั้น ต้องมีของขวัญติดมือไหมคะ”
“ไม่ วันนี้กินข้าวที่โรงงาน มีเรื่องให้เคลียร์เยอะ นั่งๆ นอนๆ ที่นั่น คงไม่ลำบากเธอใช่ไหม ปกติวันเกิดเจ้หงส์ ก็แค่กินข้าวเที่ยงกับเด็กๆ ที่บริษัท และแจกทุนการศึกษาเด็กใ
