"หมดแล้วค่ะ"
"อีกแก้วนะ เห็นเธอดื่มแล้วฉันรู้สึกดี" คำว่าแก้วสุดท้ายไม่มีในหัวเธอหรอก ตราบใดที่ยาของเธอยังไม่ออกฤทธิ์ให้เห็น เธอต้องให้ยัยหน้าสวยนั่นดื่มเข้าไปอีก จนกว่าเหยื่ออีกคนของเธอจะมา
"ไหนบอกว่าแก้วสุดท้ายไงคะ"
"พอแล้วน่า จะแกล้งทำไม" ภิภพตำหนิไม่จริงจังนัก อมิตายักไหล่ และเทเหล้าใส่แก้วยื่นให้หนึ่งนภาเหมือนเดิม
"ดื่มกับฉันหน่อย" อมิตายกแก้วไวน์ของตัวเองขึ้นมาชนกับหนึ่งนภาเบาๆ ในขณะที่สายตามองเลยไปที่เหยื่อของเธอที่ยืนหน้าบึ้งอยู่ห่างออกไป แต่ไม่ยอมเดินมาที่โต๊ะสักทีเพราะมียัยหน้าหวานนี่ยืนอยู่ แก้วนี่คงจะเป็นแก้วสุดท้ายแล้วจริงๆ
"ค่ะ" หนึ่งนภายกขึ้นดื่มเร็วๆ กลืนเหล้าที่ขมจนบาดคอลงไปด้วยท่าทางปกติ แม้จะไม่ชอบรสชาติของมันสักครั้ง แต่มันคืองานที่ได้เงินดีที่สุด เธอจึงไม่เคยแสดงท่าทีอะไรออกไปเลยสักครั้งตั้งแต่ที่มาทำงานที่นี่
"วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน พอดีเพื่อนมา ขอบใจนะจ๊ะ" อมิตา
