KABANATA 7

2105 Words
Padabog na tumayo si Asia mula sa kanyang pag kakaupo at lumapit sa nakasarang pintuan malakas niya itong binuksan. Bumungad sakanya si Pietro na tila naguguluhang nakatingin sa kanya inilagay ni Asia ang dalawang kamay sa beywang bago ito nag salita. "Nasaan si Loki?" Wala na siyang pakialam kung magalit ito o saktan siya nito, she can't take it anymore it has been a monthly since Loki bring her to his home. Para siyang ibon na nakakulong sa malaking silid na iyon, Loko won't let her leave or even do anything. Para na siyang mababaliw dahil hangin lang ang kausap niya sa loob. "He is not home My Lady." Kalmadong wika nito. "Please go back inside your room," "Ano? Bakit ako babalik sa kulungan na yan?!" She shouted. "Please gusto ko lang makausap si Loki!" Pietro sighed, hinawakan siya nito sa balikat at pinilit na pumasok sa loob ng kanyang silid. "A-ano ba?! Masama bang kausapin ang Gago na yon!" Madlang pa kasi sa patak ng ulan ang pag uwi nito, he is ignoring her when his inside the mansion as if she doesn't exist. Padabog siyang nag lakad pabalik sa kama, hindi niya mapigilan ang galit habang inaalala ang mukha ni Loki, he is out there living his life while she's here locked up in her room. Para siyang si Rapunzel na nakakulong sa tore. Then a stupid idea came up with her, dali dali siyang tumayo at tumakbo patungo sa balkonahe. Sinilip niya kung gaano ito kataas and she felt scared when she realize that it was 8ft fall! "A-ang taas naman," kinakabahan niyang wika. "She look around trying to find something to use to lessen the pain if ever she drop dead on the floor. Then her eyes spotted the long curtain hanging mabilis niyang kinuha ang kurtina kahit hirap na hirap siya. Mahigpit niyang tinali ang kurtina sa isa pang kurtina upang makagawa ng improvise na lubid upang siya ay makababa. Mahigpit niya itong tinali sa harang ng balkonahe, tila nalula siya dahil sa taas ng balkonahe, she felt scared that she might fall but it is the only way. Kung hindi kakausapin nito ay tatakas na lang siya, she won't stay there crying like a f*****g damsel in distress waiting for that devil to come and gave her an attention. Mahigpit ang hawak niya sa kurtina habang bumababa, nanginginig pa ang katawan niya sa takot at lamig ng hangin na tumatama sa kanyang balat she was almost half way when someone called her name. "Asia! What the hell?!" Sa takot ay nabitawan niya ang lubid at bumagsak sa sahig na una ang likod, she felt the pain on her back but doesn't have the time to cry. Marahan siyang tumayo at i-ika ikang tumakbo palayo, narinig niya pa ang galit na tinig ni Loki mula sa balkonahe ngunit hindi niya iyon pinansin she run fast and far till she reach the damn huge gate infront of her. Eto ang hindi niya napag isipan kung paano makakalagpas na gate na iyon but her heart pounded when the gate opened and a luxury car entered doon siya mabilis na tumakbo upang makaalpas palabas ng gate. Kahit hinihingal ay patuloy lang siyang tumatakbo, hindi niya alam kung saan tutungo pero wala siyang pakialam. All she want is to escape that prison cell and leave, kung ayaw siya nitong payagan na makausap man lang ang pamilya ay tatakas siya. She will risk her life just to make sure that they are okay. Hindi niya pinansin ang sakit ng likod at paa takbo lang siya ng takbo hanggang sa madapa siya, her legs cramped. Ramdam niya ang sakit ng binti at likod sa pag kakadapa, she heard an engine not far away from her so she crawled and hide behind the huge car. Sinilip ni Asia ang sasakyan na lumagpas sa pinag tataguan niya, naiyak siya sa sakit na nararamdaman ngunit pinilit niyang tumayo at mag patuloy sa pag takbo. "Stop running around like a mouse Asia Argento..." Asia froze when she heard that cold baritone voice behind her back. Muli sana siyang tatakbo ng malakas na umalingawngaw sa paligid ang putok ng baril na nag patigil sa kanya. "Move and you'll be dead." Loki said. Nanginginig sa takot ang buong katawan ni Asia sa sinabi nito, she slowly turned around and find him pointing a gun on her. "L-loki..." Loki didn't move he walk towards her still pointing the gun on her hanggang sa makalapit ito sa kanya. "Trying to run away huh," he said smirking. "Did you find it fun?" Asia immediately shook her head looking at Loki's gun. Kusa na lang na tumulo ang luha niya sa takot na baka barilin nga siya nito. "Do you really wanna die?" Galit nitong wika. "I could kill you with just a click right here, right now." "L-loki, gusto ko lang m-makausap ang Nanay ko. Ayon lang, gusto ko lang m-malaman kung ayos lang siya, kung ayos lang sila ayun la—" Ngunit hindi na niya natapos ang sasabihin ng muling kalabitin ni Loki ang gatilyo the bullet went pass her side. "Shut up..." He whispered. "I don't care about your explanations, if you really want to die try disobeying me again. The next and last bullet in this magazine will be your death." Mabilis na nag bagsakan ang luha ni Asia na parang waterfalls she cried in nervousness, her heart is beating erratically fast afraid that Loki would actually kill her. Hindi na siya makahinga sa sobrang pag iyak at takot na nararamdaman hanggang sa tuluyan siyang mawalan ng malay but before her body dropped bon the floor someone caught her. Asia slowly opened her eyes, she is back to her prison cell. Dahan dahan siyang naupo at sumadal sa headboard ng kama, ramdam niya parin ang sakit ng likod at nang paa. She can feel it but it was bearable her eyes wondered around and saw no one and that is what she prepared agad na tumulo ang luha niya dahil bigo siya, bigo siya na makatakas she felt traumatized after what happened. Malinaw sa kanyang ala-ala ang nangyari how can it not? Loki almost killed her today. Agad siyang kinabahan ng bumukas ang pinto fearing that it was Loki but when she saw a new face she sighed in relief. "Goodmorning Ms, Argento." Nakangiti nitong wika. "How's your back?" "A-ayos lang?" Patanong niyang wika dahil hindi niya alam ang isasagot. "You are lucky you didn't break your spinal cord after your deadly and stupid escape plan." Hindi nakaimik si Asia, this man knew what happened siguro ay isa nanaman ito sa tauhan ni Loki. "Anyway Ms, Argento refrain moving around for a week to heal your swollen ankle. I gave Loki everything you need for the time being and I'll be visiting you everyday to check you up." Asia nodded, wala siya sa mood na mag salita. She would rather shut her mouth, ganoon naman ang papel niya sa mansion ma ito and that is to shut her mouth because she don't have the right maski nga yata pag hinga ay hindi puwede kapag pinag bawalan siya. "Don't resist, you'll just get hurt you still don't know Loki." Huling wika nito bago umalis sa kanyang silid, she was left alone in the huge room. Napatingin siya sa balkonahe na ngayon ay may padlock na. Muli niyang naalala ang nangyari, she was scared that she lost her consciousness agad na napapitlag si Asia ng muling bumukas ang pinto, Loki entered the room holding a tray of food in his hand. Tila nakaramdam siya ng pangamba ng unti unti itong mag lakad palapit bumabalik sa ala-ala niya ang nangyari sa pagitan nila. The gun, his words and everything it was coming back to her that she's gasping for an air. "I won't hurt you." Malumanay na wika ni Loki. "Eat so you can take your medicine." "B-bakit ka nandito?" Kinakabahan niyang tanong, baka kasi magalit niya ito at bigla na lang siyang barilin. "Because it's my home, eat your food I'll be here for you from the time being." "Busog pa ako." "You have to eat," "Busog pa kasi a—" "I said eat!" Sigaw nito. "Don't make me mad Asia." Asia nodded and immediately took the tray on the bed, dali dali niyang kinain ang pag kain na dala nito. Asia felt his stares she doesn't want to have eye contact with Loki, she's afraid that she will do something that will make him mad. Loki smile, inangat nito ang kanyang kamay at hinaplos ang kanyang buhok Asia flinch when Loki's hand touch her head. "My little stubborn Asia, did I startled you?" Hindi umimik si Asia at nag patuloy lang sa pag kain, ayaw niya itong kausapin. Para itong bipolar na kanina ay galit ngunit ngayon ay malumanay. "What are you thinking using that balcony as an escape in here? See what happen? You hurt yourself." Hindi alam ni Asia kung concern ba si Loki dahil sa lambing ng tinig nito patuloy parin na hinahaplos ni Loki ang kanyang buhok. "I'm just busy this past few days that is why I'm not able to talk to you, you should have just wait patiently here. We will talk about the job you've been wanted after you recover." Asia nodded, hindi na niya namalayan ang pag patak ng luha mula sa kanyang mga mata, hindi naman kasi siya sigurado kung tutupadin ni Loki ang lahat ng sinasabi niya. And what did he say about waiting? Wait for him inside that prison prison cell? She can't take that but she have to. "Go on, kumain ka ng marami you've been stress out." Matapos kumain ay muling bumalik sa pag kakahiga si Asia, ramdam niya na kasi ang mas pag sakit ng likod dahil sa matagal na pag kakaupo. Hindi na rin naman nag tagal at lumalim na ang tulog niya. Mataas na ang sikat nang araw ng siya ay magising, mulat na siya ngunit ayaw gumalaw ng katawan niya. "Good morning Ms, Argento." Asia was startled when someone speak, dahan dahan siyang naupo at nakita ang lalaki na bumisita sa kanya kahapon. "I'm sorry that I didn't introduce my self formally, I'm Dr. Froy Suarez your personal doctor." Hindi alam ni Asia ang isasagot dito kaya't tumango na lang siya. "Ayos na naman ako hindi mo na kailangan na—" "I'm the judge of that whether if you are fine or not." He said cutting her words. Nag lakad ito palapit sa kanya at naupo sa kanyang paahan. Dahan dahang inangat ni Yvo ang kumot na nakabalot sa kanyang paa. He looks carefully at her swollen foot, maski siya ay nagulat dahil magang maga nga ito. He took a pack of ice and put it on her foot, Asia watch him do his job in a very professional way. Mapait na lang siyang napangiti at tumingin sa kawalan, pangarap niya ding mag doctor noon ngunit dahil sa walang pera ay ni hindi niya natapos maski highschool. "Ang lalim yata ng iniisip mo." She looks back at Yvo, seryoso parin ito sa pag hilot sa paa niya. "You look sad." "Who wouldn't?" She sighed. "Naalala ko lang ang Nanay ko." What would be the difference if her mother were still alive by now? Siguro ay hindi siya mapupunta sa sitwasyon na ito, naiisip din niya kung narito ba ang ama niya ay may maayos kaya siyang buhay. "May permission ka ba na kausapin ako?" Pagak niyang wika. "Akala ko kasi pati pag hinga bawal sa mansion na ito." Yvo chuckled, marahan siyang tumango at tumingin sa mata ni Asia. "Alam kong galit ka kay Loki, but let me tell you this. Kung malungkot man ang buhay mo isipin mo na lang na may mas malungkot at traumatic na buhay din ang ibang tao." "Anong ibig mong sabihin?" Yvo smile. "Don't hate him too much, you'll understand him once he opened up his life to you." Asia groaned, asa siya na gagawin iyon ni Loki. Kung may malungkot man itong nakaraan dapat ba niyang ibaling ang hinanakit niya sa munod sa ibang tao? That was just so unfair. "Loki is kind, sa susunod huwag mo na lang siyang suwayin." "Madaling sabihin yan dahil wala ka sa posisyon ko." She said. "But once you understand me you'll know how hard it was, sa bagay mayaman kayo. Nasa inyo na siguro ang lahat kaya hindi niyo talaga ako maiintidihan." Yvo nodded, pinanganak siya sa mayamang pamilya pero hindi naman din ito ganoong kasaya. "Atleast try to understand him, aalis na ako. I'll be back tomorrow morning."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD