CHAPTER 28
"Nasaktan ka ba? Sorry ha?" bulong niya sa akin na ipinagtaka ko.
"Nasaktan saan?" Hinalikan ko sa siya sa kanyang labi.
"Alam kong malaki ito ng karaniwan at kapag kumaldag ako, buhos sa lakas kaya baka habang ginagawa natin yung kanina ay nasaktan ka."
Isang mamipid na ngiti ang tugon ko sa kanya kasabay ng paghaplos ko sa maumbok at matigas niyang dibdib.
“Hindi ako nasaktan. Masarap nga eh.”
Sinuklay-suklay niya ang buhok ko gamit ang kanyang kamay saka dumampi ang kamay niya sa makinis at maputi kong pisngi. Dahan-dahan niyang siniil ng halik ang aking mga labi.
"Sige na. Magpahinga ka na. Sana nakatulong yung ginawa natin para kahit papaano nawala na yung takot mo kanina. Basta nandito lang ako. Hindi kita iiwan at pababayaan. Pangako ko ‘yan sa’yo, Ava," bulong ni
