หลันเทียนหยู่เช่าเกวียนมาที่โรงเรียนมัธยมประจำอำเภอ ก่อนจะพาลูกๆ เข้าไปสอบถามและสมัครเรียน
“สวัสดีครับ ผมพาลูก ๆ มาสอบถามเรื่องเรียนต่อชั้นมัธยมต้นครับ”
“สักครู่นะครับ ผมจะตามครูฝ่ายทะเบียนมา รบกวนผู้ปกครองรอก่อนนะ”
ครูผู้ช่วยท่านหนึ่งเดินไปตามครูฝ่ายทะเบียน และให้ทั้งสี่คนนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก ไม่นานครูท่านหนึ่งที่แต่งตัวดูดีเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ
“ไม่ทราบว่าจะเรียนต่อชั้นเรียนไหนคะ” ครูจงอันครูฝ่ายทะเบียนมองทั้งสี่คนตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเอ่ยถาม
“ชั้นมัธยมต้นครับ” หลันเทียนหยู่ตอบกลับ แม้จะไม่พอใจในสายตาของครูตรงหน้าแต่เขาเลือกที่จะเงียบ
“นี่มันเลยเวลามาร่วมสามเดือน ทำไมเพิ่งคิดจะมาสมัคร หรือว่าไม่มีเงิน” เห็นการแต่งตัวของครอบครัวนี้เธอจึงเอ่ยอย่างดูถูก
หลันลู่อิงแม้ว่าในมิติจะมีเสื้อผ้าแบรนด์หรูมากมาย แต่เสื้อผ้าที่เธอนำมาใส่ไม่ต่างกับชาวบ้านทั่วไป หากเธอเอาผ้าเนื้อดี
