ฟาร์มเกษตร
กันต์รอสัมภาษณ์งานผู้ช่วยคนใหม่ของเขาจนเกือบ 11 โมง ก็ยังไม่มาสักที กันต์นั่งรอสักพักจึงมีโทรศัพท์โทรเข้ามา
“ฮัลโหล กันนภัทรพูดครับ”
“ผมวายุนะครับ ที่คุณกันภัทรนัดสัมภาษณ์ไว้น่ะครับ”
“ครับผม”
“ผมขอเข้าไปช่วงบ่ายนะครับ พอดีช่วงเช้าผมติดธุระสำคัญน่ะครับ”
“อ๋อ…อย่างนั้นก็ได้ครับ”
“ครับๆ ขอบคุณมากครับ” พูดจบกันต์ก็วางสายทันที
“นี่ดีนะคุณองศากลับไปแล้ว ไม่งั้นรอเก้อแน่ มีหวังโดนบ่นอีกต่างหาก” กันต์ยืนบ่นอยู่กับเกรียงและเดช และคนงานคนอื่นๆ ที่เดินเข้ามาพัก
“โทรมาเลื่อนแบบนี้จะมารึเปล่าเถอะ” เกรียงคนงานวัยสี่สิบพูดขึ้นมา
“รอดูไปก่อนอย่าพึ่งตัดสิน” กันเอ่ยขึ้นมาแล้วเดินไปทำงานต่อ
เมื่อกันต์อยู่คนเดียวก็คิดถึงเรื่องขององศากับนับดาว กันต์นึกถึงเหตุการณ์หลายๆ อย่าง ที่องศาปฏิบัติต่อนับดาว
“ทำไมไม่ว่าไปที่ไหนๆ องศาต้องพานับดาวไปด้วยทุกครั้ง ปกติคุณองศาไม่เข้าใกล้ผู้หญิงง่ายๆ แต่
