ปางร้อนรัก

ตอนที่ 4

บทที่ 4

          ร่างกายของชายหนุ่มตึงแน่นและแข็งเกร็งขณะที่ลิ้นหนาล้วงเข้าไปในอุ้งปากเล็กลึกขึ้น ๆ เขาก็บอกตัวเองไม่ได้เช่นกันว่าเพราะอะไร ทำไมเขาต้องเป็นฝ่ายตื่นเต้นทั้งที่คนที่ต้องรู้สึกเช่นนั้นควรจะเป็นบัวชมพู

            หรือเป็นเพราะการแสดงออกของเจ้าสาวที่เขาไม่ตั้งใจจะเข้าพิธีวิวาห์ด้วย บัวชมพูเป็นคนสวย ท่าทีของเธออ่อนหวานและที่สำคัญเธอทำเหมือนไม่เคยมีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้มาก่อน

            ความไม่ประสาของเธอดึงดูดความรู้สึกของเขา เนื้อตัวของเธอเหมือนกล่องแห่งความลับที่กำลังรอให้เขาเปิดมันออก แล้วศาสตราก็ค่อย ๆ เปิดเผยความพิสุทธิ์บนเนื้อนวล เขาจูบและจับไหล่บาง ลูบไล้ไปตามแขนเรียวราวลำเทียนจนหญิงสาวขนลุกซู่

            “ซีนิธ...อืม...” บัวชมพูเริ่มคราง แต่เสียงนั้นถูกกักไว้ในลำคอ พอรู้สึกตัวหญิงสาวก็หน้าแดงก่ำ นี่เธอกำลังมีอารมณ์คล้อยตามเขาไปแล้วหรืออย่างไรกันนี่

            “บัว...ไม่ต้องกลัว...ฉันจะสอนเธอเอง”

            “ซีนิธ...อย่าค่ะ...อย่า”

            ร่างน้อยร้องออกมาเสียงแหบพร่าซึ่งเกิดจากอารมณ์หวามไหว เนื้อตัวของเธอถูกร่างใหญ่โตกำยำบดเบียดและกอดรัด เขาไม่ยอมเปิดทางให้เธอขยับได้นอกจากกระสับกระส่ายไปมา

            ปากหยักหนาร้อน ๆ ลากไล้ลงมาตามลำคอระหง ไหปลาร้าและเนินอกอิ่มทั้งสองที่ความอวบอัดนั้นแอบซ่อนอยู่ใต้ผ้าสะใบเกาะอก บัวชมพูหลับตาพริ้มแต่ร่างกายของเธอกำลังตอบสนองคนตัวโตด้วยอาการกระสับกระส่ายบิดไปมาน้อย ๆ มันยั่วยวนให้เขาจูบและไล้ลิ้นไปบนผิวนวลเนียน พ่อเลี้ยงหนุ่มลูกครึ่งไทยรัสเซียถึงกับถอนหายใจเมื่อเขาเริ่มดึงปมผ้าข้างหนึ่งของสะใบที่ยึดผ้าทั้งผืนไว้ให้หลุดออกจากตัวของหญิงสาว

            แต่ความอวบอิ่มก็ยังเห็นรำไรอยู่ใต้ผ้าไหมที่พันหน้าอกของหญิงสาวไว้อีกชั้น การแต่งองค์ของเจ้าสาวแบบไทย ๆ ไม่ได้ทำให้เขารำคาญ ตรงข้ามกลับทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มอยากรู้และค่อย ๆ ดึงมันออกอย่างเบามือ

            “อุ๊ย! ซีนิธ”

            บัวชมพูเขินจนหน้าแดงก่ำเมื่อทรวงอกอิ่มหลุดจากผ้าไหมที่พันตัวเธอไว้เป็นชั้นสุดท้าย เหลือเพียงผ้าไหมลายสวยชิ้นล่างที่ตอนนี้เลิกขึ้นมาถึงต้นขาเนียนขาวซึ่งถูกท่อนขาหนาใหญ่ของศาสตราเสียดสีไปมาเบา ๆ

หญิงสาวยกแขนทั้งสองขึ้นปกปิดบนทรวงอกอวบอิ่มที่ขนาดของบัวตูมทั้งสองทำเอาพ่อเลี้ยงหนุ่มตกตะลึง แขนของเธอปิดได้ก็แค่ส่วนปลาย แต่โนมเนื้ออวบใหญ่กลมกลึงกลับล้นแขนเรียวทั้งสองข้างออกมา

          “บัว...ผมเป็นคนแรกใช่มั้ย ที่เห็นมัน?” ชายหนุ่มตั้งคำถามขณะบีบคลึงเบา ๆ ที่ฐานเต้ากลม ไม่ใช่ว่าบัวชมพูไม่อยากตอบคำถามของเขา แต่เธอกำลังตื่นเต้นจนพูดอะไรแทบไม่ออกตอนนี้

            “ค่ะ” เธอพยักหน้าน้อย ๆ “คุณเป็นคนแรกที่ได้เห็นค่ะ ซีนิธ”

            หญิงสาวตอบอย่างเอียงอาย ไม่เคยรู้สึกอะไรอย่างนี้มาก่อน ในท้องไส้ปั่นป่วน ความร้อนพุ่งขึ้นสูงและเหมือนจะพาลไม่สบาย เนื้อตัวของเธอกำลังเปิดเผยต่อเขาจนหมดไม่มีเหลือ

“บัว...ขอผมดูชัด ๆ “ เขาร้องขอแต่มือหนากลับดึงแขนของเธอออกโดยไม่ฟังเสียงอนุญาตจากเจ้าของเสียก่อน ศาสตราตรึงข้อมือของหญิงสาวไว้ข้าง ๆ ลำตัว ประกายตาสีฟ้าแกมเขียวบนใบหน้าหล่อเหลาเป็นประกายระยิบระยับ เนื้อในของบัวชมพูงดงามเหมือนชื่อของเธอ

ทรวงอกเต็มตึงที่ทั้งอวบใหญ่และหนั่นแน่นกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจและจุดความร้อนรุ่มในกายหนุ่มจนไม่อาจเก็บกลั้น ศาสตราโน้มใบหน้าลงต่ำและกดริมฝีปากร้อนลงบนส่วนยอดสีสวยที่อ่อนไหวและทำให้ร่างสาวสะดุ้งเล็กน้อย

“อุ๊ย! ซี๊ด...” เสียงครางที่หลุดออกมาจากปากจิ้มลิ้มเบามากจนเขาแทบไม่ได้ยินในตอนแรก แต่เมื่อพ่อเลี้ยงหนุ่มตวัดปลายลิ้นไปบนยอดอัญมณีสีสวยหญิงสาวก็สะดุ้งอีกครั้ง

“อา...ซี๊ด...ซีนิธ”

คราวนี้เสียงของบัวชมพูดังยิ่งกว่าเก่า หญิงสาวบิดตัวไปมาด้วยความรัญจวนเมื่อศาสตราหยอกเอินยอดอกของเธอด้วยการขบเม้มเบา ๆ สลับกับดูดแรง ๆ หลายครั้ง

“อู๊ว...อ๊า...ซีนิธ...บัว...อา...บัว...”

บัวชมพูหลับตาด้วยความเสียวซ่าน เธอได้ยินเสียงลิ้นและปากของเขาที่กำลังดูดชิมความหอมหวานอยู่บนเนื้อตัวของเธอ ศาสตรารุกเร้าและทำให้เธอซ่านเสียวเจียนคลั่ง นี่น่ะหรือคือสัมผัสระหว่างชายหญิงซึ่งในชีวิตของเธอไม่เคยยอมให้ใครได้สัมผัสเลยสักครั้ง

เนื้อตัวผุดผ่องของสาววัยยี่สิบเอ็ดเป็นสีชมพูเหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานสะพรั่ง บัวชมพูไม่อาจสะกัดกั้นเสียงตัวเองแม้จะพยายามเก็บกลั้นด้วยการเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น

“อูว...ซีนิธขา...บัว...บัวไม่ไหวแล้วนะคะ”

บัวชมพูหอบหายใจแรง ศาสตราดูดกลืนยอดอกอกอิ่มทั้งสองสลับไปมาเหมือนเขากำลังกระหายและแทบไม่อยากเลื่อนใบหน้าออกจากดอกบัวตูมขนาดใหญ่ทั้งคู่

เขาดูดเม้มสลับกับถูไถคางสากระคายด้วยขนเคราเล็ก ๆ ที่พึ่งขึ้นมาหลังโกนใหม่ ๆ เสียดสีไปบนเนื้อนวลนุ่มที่กำลังแข็งเป็นไตเพราะถูกเร่งเร้ามากขึ้นเรื่อย ๆ

“อ๊า...ซีนิธ...พ่อเลี้ยงขา...อา...บัว...อูว”

บัวชมพูร้องครางขณะรู้สึกล่องลอยเหมือนอยู่บนปุยเมฆ แต่แล้วศาสตราก็ทำให้หญิงสาวประหลาดใจเมื่อเขาเลื่อนใบหน้าออก แววแห่งความเสียดายฉายชัดอยู่ในดวงตากลมโตของหญิงสาวกระทังเขากล่าวขึ้น

“บัว...คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า?”

“คะ?”

“คุณยังนวดให้ผมไม่เสร็จเลยนะบัว”