ข้าเป็นแค่สาวใช้

ของขวัญวันเกิด

หลังจากหลี่จือหยาได้ดื่มเลือดของจิ้งจอกเก้าหาง

พลังลมปราณของนางไต่ถึงระดับขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึง ระดับเงิน ความเร็วระดับนี้ในเมืองฟูฟงยังไม่มีผู้ใดเทียบเท่า ในใจของหลี่จือหยาตื่นเต้นยินดีเป็นอย่างยิ่ง แต่ยังไม่ได้บอกกล่าวใครตั้งใจจะเปิดเผยในวันเกิดของบิดา

นอกจากระดับลมปราณที่สูงขึ้น หลี่จือหยาจากที่เคยเป็นสตรีมีหน้าตาน่ารัก น่าชัง สดใสร่าเริง กล่าวได้ว่าเลือดของจิ้งจอกช่วยเสริมความงามในแบบสตรีให้นางไม่น้อย ดูมีความแพรวพราว สูงส่งในแบบฉบับคุณหนูตระกูลใหญ่เริ่มเปร่งประกาย

เหมยหลิงมีน้ำหนักในใจของหลี่จือหยามากขึ้นทุกวัน เรื่องน้อยใหญ่ในเรือน ล้วนให้เหมยหลิงเป็นผู้ตัดสินใจ

“พี่เหมยหลิงท่านช่วยข้าคิดหน่อยเถิด ข้าควรจะมอบอะไรให้ท่านพ่อในวันเกิดปีนี้”

ในหลายปีที่ผ่านมา ในงานวันเกิดของเสนาบดีหลี่หง หลี่จือหยวนล้วนไม่เข้าร่วมจะอ้างไม่สบายเสมอ เพราะความอับอายที่ตัวเองไม่สามารถฝึกพลังลมปราณได้ ยิ่งออกไปเจอผู้คนยิ่งตอกย้ำให้บิดาไม่ชอบหน้าตัวเองเท่านั้น แต่ตอนนี้นางเปลี่ยนไปแล้ว นางอยากทำให้ท่านพ่อประทับใจ

หลายวันมานี้นางครุ่นคิด ใคร่ครวญ แต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้

“บ่าวว่าคุณหนู ทำ ยาอายุวัฒนะ ดีหรือไม่เจ้าคะ”

สิ่งที่เหมยหลิงมีตอนนี้นอกจากการทำยาลูกกรอนอย่างอื่นก็ไม่มีแล้ว

หลี่จือหยากำลังจะโต้แย้ง หันมองไปสบตากับเหมยหลิง หลายวันมานี้เหมยหลิงได้ปรุงยาให้นางหลายเทียบและได้เปรยมาบ้างแล้วว่าอยากขึ้นไปหาสมุนไพรที่หุบเขาของตระกลู นางจึงเข้าใจสายตานั้นทันที

“ถ้าเช่นนั้นวันนี้ ข้าจะไปหาสมุนไพรบนหุบเขาของตระกูล เหมยรุ๋ยเจ้าไปเตรียมข้าวของ”

หลี่จือหยาไม่ได้สั่งให้เหมยหลิงไปจัดเตรียมเพราะหลายวันมานี้

เหมยหลิงเสียเลือดให้ตัวเองดื่มมากแล้ว

“เจ้าค่ะคุณหนู”

เหมยรุ๋ยรับคำแต่ในใจก็รู้สึกขุนเคืองในใจคุณหนูมีแต่เหมยหลิง แม้สีหน้าจะเปลี่ยนเพียงนิดเดียว

หลี่จือหยาก็สังเกตเห็น

“ข้าคงต้องเพิ่มสาวใช้ แม่นมหลูรบกวนท่านจัดเพิ่มสาวใช้ให้ข้าเพิ่มสัก 2-3 ด้วยเถิด”

เหมยรุ๋ยเป็นสาวใช้รุ่นเดียวกับเหมยหลิง ทั้ง 2 คน สำหรับหลี่จือหยาย่อมมีความสำคัญ

แต่เจ้านายก็คือเจ้านาย บ่าวก็คือบ่าว

“ได้ค่ะคุณหนู”

แม่นมหลูก็เห็นด้วยกับคุณหนู เจ้านายโปรดสาวใช้คนใดไม่ใช่บ่าวจะมีความคิดเห็นได้

เหมยรุ๋ยช่างโง่เขลานัก

เมื่อเตรียมข้าวของเสร็จขบวนหลี่จือหยาก็ออกเดินทางขึ้นภูเขาของตระกูลหลี่

สำหรับภูเขาลูกนี้ในนิยายเหมยหลิงจำได้ว่ามีโสมหมื่นปีหายากและเห็ดหิมะ

ถัดจากนี้อีก 2-3 วัน

หลี่เจินเจิน จะเป็นผู้ค้นพบและมอบให้หลี่หง ได้รับคำชมว่าเป็นบุตรกตัญญูอย่างยิ่ง

เมื่อมีเหมยหลิงอะไรดีๆ ในนิยายเรื่องนี้

อย่าหวังว่าใครจะโชคดีได้ไปเลย

เดินสักพักไม่นาน

หลี่จือหยาก็ได้โสมหมื่นปีและเห็ดหิมะมาครอง

ฮูหยินหลี่ก็ได้ข่าวเช่นเดียวกัน นางรู้แล้วว่าหลี่จือหยาจะมอบให้เป็นของขวัญวันเกิดให้นายท่าน

ในใจก็นับถือหลี่จือหยาไม่น้อย

พยายามไปเถอะอย่างไรก็ตามหญิงสาวที่ไม่สามารถฝึกพลังปราณได้จะมีประโยชน์อันใด

ถ้าวันเกิดของนายท่านนางกล้าเสนอหน้าออกมา

ข้ารับรองได้ว่าเจ้าต้องอับอายจนแทบอยากจะฆ่าตัวตายเลยทีเดียว

ฮูหยินหลี่ดูแคลนหลี่จือหยาก็แค่มอบของล้ำค่าจะทำให้ได้รับความดีความเท่าไรกันเชียว นางจะทำให้หลี่จือหยาเห็นเองว่า หญิงสาวสูงศักดิ์เขาทำอย่างไรกันบ้าง

เหมยหลิงได้สูตรยาต่างๆ มาครอบครองจากการสนับสนุนของคุณหนูหลี่จือหยาและศึกษาการปรุงยามาระยะหนึ่งแล้ว การปรุงยาอายุวัฒนะสำหรับนางไม่ใช่เรื่องยาก แค่ผสมทุกอย่างลงไปตามส่วนผสมของยาแล้วหยดเลือดของจิ้งจอกลงไปส่วนผสมทุกอย่างจะค่อยๆ ผสมผสานกันเป็นยาที่ล้ำค่าเอง

“คุณหนู ยาอายุวัฒนะ เสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ”

เหมยหลิงมอบเม็ดยาลูกกรอกให้คุณหนู

เมื่อเปิดกล่องกลิ่นของยาผสมกลิ่นเห็ดหิมะก็อบอวนไปทั่วห้องให้ความรู้สึกสดชื่นมีพลัง

ยาเม็ดล้ำค่ายิ่งนัก

หากนำไปมอบเป็นของขวัญวันเกิดให้ท่านพ่อ ของสิ่งนี้ย่อมล้ำค่ากว่าสิ่งอื่นใด หลี่จือหยาดีใจยิ่งในที่สุดก็มีวันนี้ วันที่นางจะได้ยืนเคียงข้างและคำชมเชยจากท่านพ่อ

“ขอบคุณพี่เหมยหลิงมาก”

“พี่เหมยหลิงข้าไม่รู้จะให้รางวัลพี่เป็นอะไร พี่กล่าวมาเถิด ถ้าให้ได้ข้าย่อมจัดหามาให้ท่าน”

เมื่อบ่าวทำดีการตกรางวัลเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุด

“สิ่งที่คุณหนูให้บ่าวมากมายแล้ว เมื่อคุณหนูให้เมตตาบ่าว บ่าวขอพักผ่อนสัก 2-3 วัน ก็พอเจ้าคะ”

วันนี้เหมยหลิงตั้งใจแต่หน้าตาให้ดูซีดไร้สีเลือด นางต้องการหาเวลาว่างให้ตัวเองจริงๆ

“เรื่องเล็กน้อยเพียงนี้ ถึงพี่ไม่ขอข้าย่อมอนุญาตเอง ดูเถิด พี่ดูอ่อนเพลียยิ่งนัก อีก 2-3 ท่านค่อยมาดูแลข้า ส่วนของรางวัลข้าจะให้แม่นมเตรียมให้”

ยาเม็ดนี้ในส่วนผสมคุณหนูไม่จำเป็นต้องอธิบายลงรายละเอียดเพราะย่อมเป็นความลับของผู้ปรุงยา การมีส่วนผสมของเลือดจิ้งจอกเก้าหางในเม็ดยา เป็นความลับย่อมดีกว่า

สำหรับเผ่าพันธุ์จิ้งจอกเก้าหาง เป็นเผ่าพันธุ์ที่ไม่มีตระกูลใหญ่หนุนหลังด้วยความพิเศษของเลือดสามารถนำมาผสมปรุงเป็นยารักษาโรคได้หลายชนิด ความพิเศษนี้กลับยิ่งทำให้การดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์ยากยิ่ง

พรุ่งนี้จะเป็นวันเกิดของเสนาบดีหลี่ในเนื้อหาเดิม

ตงซิงหยวนจะได้พบกับหลี่จือหยาในงาน จึงทำให้เสนาบดีหลี่จงหยาง เข้าใจว่าหลี่จือหยาออกไปพบบุรุษนอกจวน

เหตุการณ์นี้นอกจากสาวใช้คนสนิทจะโดนโบยตายในทันที หลี่จือหยาก็เสื่อมเสียเกียรติโดนถอนหมั้นเช่นกัน

แต่ตอนนี้เนื้อหาได้เปลี่ยนไปแล้ว เหมยหลิงหลังได้รับอนุญาตให้พักผ่อนก็รีบกลับห้องนอนพักทันที