'โทษที ไม่คิดว่ามันจะมาเอาของวันนี้' เสียงคนตัวสูงที่ขับรถเข้าไปจอดภายในคอนโดตัวเองพูดขึ้น หลังจากที่เล่าเรื่องที่มะเดี่ยวโทรมาให้คนด้านข้างฟัง
'ไม่เป็นไร' ซึ่งโมนาก็ยกยิ้มตอบกลับด้วยท่าทีปกติไม่ได้แสดงท่าทีหงุดหงิดหรืออะไร ผิดกับเวคินทร์ที่ยังคงแสดงสีหน้าหัวเสียไปกับเพื่อนสนิทของตัวเองที่ดันลืมของไว้ที่คอนโดของเขา
'เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว มะเดี่ยวคงไม่ได้ตั้งใจลืมหรอก'
'ฉันรู้ แต่มันอดหงุดหงิดไม่ได้ ทำไมมันต้องมาลืมวันนี้ด้วย' คำพูดที่บ่งบอกได้ถึงความไม่สบอารมณ์ที่มี ทำเอาหญิงสาวที่ได้ยินอดไม่ได้ที่จะลอบหัวเราะยิ้ม
'เธอรอที่รถก่อนไหม' คนตัวสูงมองหน้าถามเจ้าของใบหน้าสวย
'ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันลงไปด้วยก็ได้ จะได้ไม่ต้องสตาร์ตรถไว้ เปลืองน้ำมัน' เรียวปากบางตอบกลับ เวคินทร์จึงพยักหน้ารับรู้ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินตรงไปที่ลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังห้องคอนโดชั้นเกือบสูงสุดของชายหนุ่ม ใช้เวลาไม
