Lollipop 12
“ก็นิดหน่อยครับ จะได้เจอพ่อแม่แฟนนะครับมันก็ตื่นเต้นแหละ”
“พ่อกับแม่ใจดี” ฉันก็ไม่รู้ว่าจะปลอบเขาไม่ให้กลัวยังไง แต่พ่อกับแม่ใจดีจริง ๆ นะ ท่านไม่ดุเลย
“ครับ บอกทางพี่ด้วยนะ”
เราใช้เวลาหลังจากนั้นเกือบชั่วโมงกว่าจะเดินทางมาถึงบ้าน เมื่อเข้าเขตรั้วบ้านเสียงเพื่อนทั้งสองก็อุทานอย่างตกใจ ไม่รู้ว่าตกใจอะไรกันแน่ ระหว่างบ้าน ทะเล หรือความเวอร์ของแม่ที่ให้คนงานมายืนรอรับ ฮื่อ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเล่นใหญ่
“บ้านใหญ่มาก สวยมากด้วย”
“ไม่ขนาดนั้นหรอก ปะไปกันแม่มารับแล้ว” ฉันเอ่ยชวนเพื่อน ๆ เมื่อเปิดประตูรถลงไป แม่ที่เดินยิ้มมาจากตัวบ้านก็เข้ามากอด ฉันเองก็ยกแขนกอดแม่ด้วยความคิดถึงเช่นเดียวกัน
“คิดถึงแม่จัง”
“แม่ก็คิดถึง ลูกชายคิดถึงแม่ไหม?” หลังจากผละกอดออกแม่ก็หันไปถามลูกกวาด รายนั้นยิ้มกว้างเข้าไปกอดแม่เช่นเดียวกัน เพื่อนฉันลงมาจากรถมายืนข้าง ๆ รวมถึงพี่ ๆ ที่เพิ่งเดินตามมา
