[Vela Talk]
“กลับมาแล้วครับ คิด…” ก่อนที่จะได้ยินอะไรไปมากกว่านี้ ฉันคว้าถุงที่แขวนอยู่ตรงที่จับประตูฟาดใส่หน้าเขาเต็มแรง เมื่อฟาดใส่ไปแล้วถึงได้รู้ว่ามันคือน้ำเต้าหู้ และมันคงร้อนมาก ใบหน้าของเขาเริ่มแดงขึ้นในทันใด
แต่เขายังคงส่งรอยยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มเดิม ๆ ที่ฉันเคยชื่นชอบ และยังชอบเหมือนที่เคย
เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นเหรอ ทั้งที่ทิ้งฉันไป
ปัง! ฉันปิดประตูใส่หน้าเขา ไม่ว่งไม่วิ่งมันแล้ววันนี้
พ่อของลูกที่ฉันเคยรอคอยมานานหลายปี จู่ ๆ วันนี้เขาก็กลับมา กลับมาในวันที่ฉันเริ่มต้นใหม่อย่างเต็มตัว
กลับมาทำไม? หายไปไหนมา?
ผ่านไป 10 นาทีได้ แล้วสุดท้ายฉันก็เปิดประตูอีกครั้ง เพราะรู้ว่าคนดื้อรั้นแบบเขาไม่มีทางไปไหน ถ้าเขาไม่ได้พูดธุระของเขา
แล้วก็ใช่ พ่อของนาฬิยังยืนอยู่หน้าห้อง เมื่อเขาเห็นฉันเปิดประตูออกมาเขาก็ยิ้มหน้าเศร้าใส่ฉัน
ฉันยื่นมือไปคว้ามือของเขามาจับ และจูงเขาเข้ามาในห
