[Nos Talk]
“จะนั่งเอ๋ออีกนานมั้ย” เสียงของอาวอร์ม สามีของอามอร์ฟีน พ่อของคู่แฝดซานต้าแซนตี้น้องของผม
ผมไม่ได้ตอบอาวอร์ม ผมนั่งถอนลมหายใจและมองเค้กที่วางอยู่ตรงหน้า พร้อมปล่อยสมองให้ว่างเปล่า หลังจากที่ผมโดนแม่ของลูกปิดประตูใส่หน้า ผมก็ยืนหมดความคิดอยู่ที่หน้าห้องของเธอหนึ่งชั่วโมง
ยืนโง่ ๆ หวังว่าเธอจะเปิดออกมาอีกครั้ง แต่ก็ไม่ เธอไม่เปิด ผมก็เลยพาตัวเองมานั่งโง่ ๆ ที่ร้านขนมของอาฟีน ที่ที่ผมเคยบอกว่าจะหุ้นกับอาฟีนเมื่อหลายปีก่อน
ผมกำลังเอ๋อ สมองของผมเออเร่อ คิดอะไรไม่ออก ผมไม่รู้ว่าต้องง้อแม่ของลูกแบบไหน เกิดมาผมก็มีแค่เธอที่เรียกว่าแฟน เธอเป็นคนแรกในคำว่าแฟนของผม เป็นคนแรกในหลาย ๆ อย่าง
คิดถึงตอนที่ก้าวขาเข้าไปในห้องนอนของลูกสาว ภายในห้องนอนมีตุ๊กตา และรูปถ่ายที่ผมถ่ายคู่กับเวฬาตั้งอยู่ที่หัวเตียงหลายรูปมาก
และผมรู้สึกโกรธตัวเองมาก ที่ไม่มีโอกาสได้ถ่ายรูปกับลูกสักครั้ง ผมมันเป็นคนไ
