และแล้วฉันก็ได้นอนค้างที่บ้านของพ่อแม่นอส และนอนห้องเดียวกับนอส ได้ร่วมทานข้าว แต่ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรมากมาย เหตุการณ์ก่อนหน้าที่นาฬิร้องตกใจกลัวคุณปู่ของเธอ จบลงด้วยคุณปู่สัญญาว่าจะไม่เสียงดังต่อหน้าหลานอีก และคุณปู่จะพาหลานไปดูของเล่นที่ซื้อเอาไว้ นาฬิก็มีต่อรองเล็กน้อยตามประสาของเด็กหญิงนาฬิกา
ข้อต่อรองบางอย่างก็ เช่น ยอมเล่นเป็นเพื่อนน้อง
น้องให้เป็นอะไรก็ต้องเป็น
ห้ามดุห้ามว่าพ่อนอสเด็ดขาด (ข้อนี้คุณปู่กัดฟันตกลง)
และเมื่อคุณปู่จำยอมตกลง ทุกอย่างก็ดีขึ้น ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงก็เกาะติดคุณปู่หนึบหนับไม่มีห่างกันเลยค่ะ
ตอนนี้นาฬิหลับแล้ว หลับในห้องที่คุณปู่ของเธอจัดทำไว้ให้ แล้วยังเป็นห้องที่เชื่อมติดกับห้องของท่านทั้งสองอีก ทำให้ฉันมองออกเลยว่าพ่อแม่ของนอสเอ็นดูนาฬิมาก มากมายจริง ๆ
“แม่ขอโทษแทนลูกชายของแม่ด้วยนะ ที่เขาทิ้งหนูกับนาฬิกานานมากขนาดนี้… แต่หนูก็ยังสอนให้นาฬิการู้จักพ่อ” ตอ
