ถ้าเราชอบทำบุญ เราก็อยากไปวัด ไปฟังเทศน์ ฟังธรรม เราก็จะได้เจอกับคนที่ชอบทำบุญเหมือนเรา ถ้าเราชอบต้นไม้ เราไปที่ร้านต้นไม้ เราก็จะเจอคนที่ชอบปลูกต้นไม้เหมือนเรา ถ้าเรากินเหล้าเมายาเราก็จะสรรหาเพื่อนฝูงคอเดียวกันกับเราและตั้งวงกินเหล้า ถ้าเราชอบเที่ยวกลางคืนเราก็จะมีเพื่อนกลุ่มที่ชอบไปเที่ยวชอบสังสรรค์ ถ้าเราชอบนินทา เราก็จะมีกลุ่มขี้นินทานั่งล้อมวงทุกวัน”
“ผมสำรวจใจตัวเองแล้วครับ ผมจะรุกจีบเขมิสรา คุณแม่ว่าเธอจะรับรักผมไหมครับ”
“หนูมัดรักลูกจะตายไป เขาดีขนาดนี้เรานั่นแหละ มองข้ามเขาไป”
“ผมเปล่ามองข้ามนะครับ ผมเองก็คิดว่าเขาดีมากครับ แต่คิดว่าอยากรักษาความเป็นพี่น้องไปให้นาน ๆ กลัวว่าจะเสียความเป็นพี่น้องไปน่ะครับหากไปกันไม่รอด”
“ถ้ากับแม่เบญญาน่ะไปกันไม่รอดแน่ แต่กับหนูมัดน่ะไม่มีทางเสียหรอก แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน แม่ดูออกว่าลูกทั้งสองจะต้องเป็นคู่สามีภรรยาที่รักกันไปจนแก่เฒ่า” จริง ๆ ท่านก็ไม่รู้อนาคตหรอก แต่อยากให้กำลังใจลูกชาย เป้าหมายมีไว้พุ่งชน รักใครชอบใครก็บอกเขาไปเลย จะไปอมพะนำอยู่ทำไมกัน
“แม่ครับ ผมถามอะไรหน่อยสิครับ”
“ถามอะไรจ๊ะ”
“แม่เคยรักคุณพ่อบ้างไหมครับ” เขายังสงสัยเรื่องนี้อยู่
“ตอนนั้นแม่เป็นแค่คนใช้ในบ้านพ่อเขา แอบมอง แอบชื่นชมเพราะเขาใจดี เขาอยู่สูง และตอนที่พลาดพลั้งมีอะไรกันคุณพ่อของลูกก็เมา จะถามว่าแม่รักคุณพ่อไหม บอกได้เลยว่ามีแต่ความนับถือและชื่นชม แต่เพราะย่าของลูกกลัวมีปัญหา ก็ให้เงินแม่มาก้อนหนึ่ง ตอนนั้นแม่อยากมีร้านข้าวแกงเป็นของตัวเอง ก็เลยรับเงินมา คนอื่นอาจจะเห็นว่าแม่หน้าเงิน แต่แม่คิดว่าบางทีเงินก็แก้ปัญหาหลายอย่างในชีวิตได้นะ ปัญหาใหญ่ ๆ จะกลายเป็นปัญหาเล็กๆ ได้ในทันทีเมื่อมีเงิน”
“ก็จริงครับ”
“เราคิดว่าแม่หน้าเงินไหมล่ะ”
“ไม่ครับ”
“ทำไมล่ะ”
“ถ้าแม่หน้าเงินจริง ก็คงอุ้มท้องไปเรียกร้องให้คุณพ่อกับคุณย่ารับผิดชอบ พาผมไปตรวจดีเอ็นเอแต่คุณแม่ก็ปิดเงียบ”
“แม่ไม่อยากทำลายครอบครัวคนอื่น เพราะพ่อของลูกกับคุณกิรณาน่ะเขารักกันมาก เขาดีกับแม่มากทั้งสองคน แม่เลยขอเลี้ยงลูกเองคนเดียวจะดีกว่า ตอนนั้นร้านข้าวแกงก็ไปได้สวย เงินก้อนก็มี แม่คิดว่าเลี้ยงลูกเองได้ แต่ไม่คิดว่าลูกจะไปช่วยพ่อของลูกเอาไว้ จนทำให้พวกเขารู้ว่ายังมีลูกอีกคน ลูกอย่าโกรธย่ากับพ่อเลยนะพวกเขาไม่รู้ว่ามีลูก เลยไม่ได้เลี้ยงดู”
“ผมไม่โกรธหรอกครับ เพราะผมมีแม่ที่ดียังไงล่ะ แม่ฝันว่าอยากมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง ผมจะสานฝันให้แม่เองครับ ที่ผมไม่ได้ปฏิเสธมรดกที่คุณพ่อกับคุณย่าให้เพราะพวกท่านตั้งใจให้ผมจริง ๆ และผมก็อยากให้แม่สบายด้วย” เขากอดท่านเอาไว้ มีกันอยู่แค่สองแม่ลูกมานาน เขาจะหาใครมาเป็นภรรยา คนคนนั้นก็ต้องรักมารดาของเขาด้วย และที่สำคัญรักเขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ใช่หวังแค่สมบัติของเขา เมื่อรู้ว่าเขารวยขึ้นมาแบบนี้
หากผู้หญิงคนนั้นรักเขากับแม่ของเขาจากใจจริงเขาก็สัญญากับตัวเองว่าจะรักเธอให้มากยิ่งกว่า จะดูแลเธอให้ดีไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ไม่นอกกายนอกใจและจะมีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
เมื่อรู้ใจตัวเองแล้ว ชีวิตคนเราก็ไม่ได้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรเลย ดินแดนก็เริ่มต้นจีบน้องสาวข้างบ้านในทันที
“อุ๊ย! พี่แดนจู่ ๆ ก็โผล่มา มัดตกใจหมดเลย”
“จะไปทำงานใช่ไหม พี่ไปส่ง” เขาพูดแล้วยกปิ่นโตเถาสวยขึ้นมาตรงหน้าของเธอ
“อะไรคะ” เธอเอ่ยถาม พลางรับไปอย่างงง ๆ เมื่อเขายื่นมาให้
“กับข้าวครับ พี่ทำมาให้เรา ของโปรดของมัดแทบทั้งนั้นเลยนะ”
“ขอบคุณค่ะ วันนี้นึกยังไงคะ ถึงทำกับข้าวมาให้มัดกิน” เธอทำท่าจะสวมหมวกกันน็อก แต่เขาดึงไปสวมให้แทน หัวใจของเขมิสราเต้นแรงเพราะการกระทำอ่อนโยนของเขามันทำให้เธอเปี่ยมสุข
“พี่อยากจีบมัด” เขาตอบแบบตรงไปตรงมา
“คะ”
“พี่อยากจีบมัดครับ”
“พี่ว่าอะไรนะคะ” รอบนี้เธอโดนเขาเคาะหน้าผากเบา ๆ
“พี่บอกว่าจะจีบมัด อนุญาตให้พี่จีบไหม พี่ว่าว่าที่แฟนพี่ยังไม่แก่นะ ทำไมหูตึง” เขาเย้า ทำเอาหล่อนตาโตก่อนจะเขินอาย
“ก็จีบสิคะ” เงียบไปพักใหญ่ก่อนที่เธอจะตอบออกไป ทำให้หัวใจของดินแดนเต้นแรงแทบจะโลดออกมานอกอก
หลังจากที่ทั้งสองคบหาดูใจกัน ดินแดนก็ไปรับไปส่งเขมิสราที่ทำงานทุกวัน เพราะบริษัทที่เธอทำงานอยู่ใกล้กับบริษัทของเขา
เขมิสราทำงานด้านการออกแบบภายใน ส่วนดินแดนนั้นทำงานบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ซึ่งเจ้าของบริษัทของทั้งสองเป็นเพื่อนรักกัน ดังนั้นเวลามีงานก็จะทำงานด้วยกัน ทำให้ดินแดนกับเขมิสราได้ทำงานด้วยกันไปด้วย