Dahan-dahang iminulat ni Joshua ang kanyang mga mata. At sa kanyang pagkamulat Puting kisame ang kaniyang nabungaran. Nilibot niya ang kanyang paningin sa buong paligid.
Napansin ni Joshua walang tao sa loob ng silid kung saan siya naroroon. Nang subukan ni Joshua bumangon ay hindi niya maigalaw ang kaniyang mga binti. Para bang namamanhid ito at nawalan ng pakiramdam. Kahit ano gawin niya hindi siya makaramdam ng pagkilos.
“Ano'ng nangyari sa akin!” Saad niya sa sarili at pilit na inaalala ang nangyari.
Hanggang sa napasigaw siya sa sakit ng kaniyang ulo. Hinawakan niya ito at naramdaman niyang may benda sa kanyang ulo. Napagtanto niya na tanging ilong, bibig, at mata ang walang harang sa kanyang mukha.
"Ano ang nangyari?!" muli niyang tinanong sa kanyang sarili. Hanggang sa bumukas
