“ป่ะๆหิวแล้วๆ” หมวยที่เร่งฝีเท้าไปโรงอาหารให้เร็วด้วยความหิว
“ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้มั้ง” กัสจังว่าออกมา ฉันได้แต่ขำกับท่าทางของหมวย แล้วก็เดินตามไป
“น้ำมนต์” พอเดินเข้ามาเสียงเข้มก็เอ่ยเรียกชื่อของฉันออกมา ทำให้ฉันต้องหันไปมองเพราะมันเป็นชื่อฉัน และก็เป็นพี่อชิ จริงสินะ วันนี้เค้าบอกว่าจะมาทานข้าวเที่ยงกับฉันนี่หน่า ฉันเลยยิ้มทักทายพี่อชิ แต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเจอเข้ากับสายตานิ่งๆของคุณภีมที่มองฉันอยู่
“อะไรยังไง” หมวยกระซิบถาม
“วันนี้พี่อชิมากินข้าวกับเราน่ะ” ฉันตอบหมวยแล้วก็เดินเข้าไปหาพี่อชิกับเพื่อนที่นั่งอยู่กันครบ
“สวัสดีค่ะ” พวกฉันก้มหัวทักทายพวกพี่ออกไป
“หวัดดีครับ นั่งเลยๆ” พวกพี่ๆตอบกลับ และพี่เดย์ที่บอกให้พวกฉันนั่ง โดยที่เพื่อนฉันมันก็รู้จักจัดการให้ฉันได้นั่งข้างๆพี่อชิ และตรงข้ามกับคุณภีม
“กินอะไร เดี๋ยวไปซื้อให้” พอนั่งปุบพี่อชิก็หันมาถามทันที
“เอ่อ เดี๋ยวน้ำมนต์ไปซ
