“ไม่เข็ดใช่ไหม น้ำมนต์” เสียงที่ได้ยินแล้วรู้สึกเสียวสันหลังทันที จนต้องหันไปมอง
“อะ...เอ่อ”
“ฉันถามว่าไม่เข็ดใช่ไหม!”
“โอ๊ย! คุณภีมน้ำมนต์เจ็บ” ฉันร้องเมื่อคุณภีมบีบเข้าที่ต้นแขนของฉันอย่างแรง
“คนอย่างเธอมันไม่รู้จักเจ็บหรอก ไม่งั้นมันคงจำไปแล้ว!”
“ฮึก น้ำมนต์เจ็บคุณภีม”
“เออ เจ็บให้ตายไปเลย!” ตุบ
“โอ๊ย” คุณภีมที่เหวี่ยงฉันลงพื้นอย่างแรงตามอารมณ์
“มึงกำลังทำให้กูคลั่งนะ น้ำมนต์” คุณภีมที่ตามมาบีบคางของฉันอย่างแรงแล้วพูดออกมาด้วยความโกรธจัด ตอนนี้ฉันเห็นเส้นเลือดที่นูนออกมาจากสรรกรามคุณภีมเหมือนว่าเค้ากำลังควบคุมตัวเองอยู่
“คุณภีม น้ำมนต์กลัวแล้ว”
“กลัวแล้วมึงร่านไปกับมันทำไม!”
“ฮึก น้ำมนต์แค่จะไปบอกให้พี่อชิเลิกจีบน้ำมนต์”
“แล้วยังไง มันว่ายังไง” พอได้ยินสิ่งที่ฉันตอบเหมือนคุณภีมจะใจเย็นลง เพราะเค้าผ่อนแรงที่บีบคางและถามเสียงที่อ่อนกว่าตอนแรก
“ฮึก พี่อชิบอกว่าคนนั้นแค่ว่าที่ค
