น้ำมนต์
“อึก” ฉันตื่นมาในเช้าวันใหม่ด้วยอาการปวดหนึบที่ช่วงล่างไปหมด ก่อนจะออกจากห้องคุณภีมเงียบๆไปทำข้าวต้ม แล้วพาตัวเองกลับไปที่ห้องเพื่อจัดการกับร่างกาย
เมื่อแต่งตัวเสร็จไม่นานเสียงไลน์ก็เข้า ฉันรู้ว่าเป็นพี่อชิ เพราะเค้ามารับเหมือนทุกวัน แต่วันนี้ฉันไม่กล้าเจอหน้าพี่อชิเลย เพราะเมื่อคืนฉันกับคุณภีมเรา...นั่นแหละ มันเลยทำให้ฉันรู้สึกผิดกับพี่อชิมากๆ
อชิ: ใกล้ถึงแล้ว
น้ำมนต์: ค่ะ
จะไม่ไปก็ไม่ได้ พี่เค้าอุตส่าห์มาจนจะถึงแล้วนี่ ฉันลงมารถพี่อชิด้านล่าง ไม่นานพี่อชิก็มาจอดตรงหน้าฉัน
“ทำไมทำหน้าแปลก” นี่ฉันแสดงออกมากขนาดนั้นเลยหรอ
“เมื่อคืนนอนน้อยน่ะค่ะ”
“ฉันบอกให้รีบนอนไง ทำไมไม่เชื่อ” พี่อชิพูดพร้อมกับยื่นมือมายีหัวฉันเหมือนทุกครั้ง ฉันเลยยิ้มให้พี่อชิไป ก่อนที่พี่เค้าจะขับรถออกไป
“วันนี้น้ำมนต์นัดกับเพื่อน พี่อชิไม่ต้องมารับน้ำมนต์นะคะ” ฉันบอกพี่อชิเมื่อถึงคณะ
“ถึงห้องแล้วไลน์บอ
