ตอนที่25 หนีได้.. ก็ตามคืนได้
จู่ ๆ แม่แดงที่พิมลดาใช้เรียกรถคู่ใจก็เกิดงอแงขึ้นมาจนได้ ตอนนี้เพื่อนนักศึกษากำลังทยอยกลับจนเหลืออยู่ไม่กี่คนในมหาวิทยาลัย ส่วนเพื่อนสนิททั้งสองก็กลับไปก่อนเธอเพียงห้านาทีก่อนหน้านี้เอง
“อาจารย์ก็เรียกได้ถูกวันจริง ๆ” เธอบ่นให้จังหวะชีวิตของวันนี้ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาพี่ชายที่ต้องลุ้นเอาอีกว่าเขาจะมาช่วยเธอหรือเปล่า
“ว่าไง”
“พี่ไม้ รถใบสตาร์จไม่ติด...”
“...” หัวใจของพิมลดาห่อเหี่ยวเมื่อปลายสายไม่ไร้ปฏิกิริยา
“อยู่ไหน”
“เฮียเวย์เหรอคะ”
“กูเอง รถมึงเสียอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปรับ”
“ไม่เป็นไร...”
“เดี๋ยวกูไปรับ”
“อยะ..อยู่มหาลัยค่ะ” พิมลดานั่งรอคนที่บอกว่าจะมารับเธอแทนพี่ชายที่ม้านั่งใกล้โรงรถ ก่อนที่มือถือของเธอจะมีข้อความส่งเข้ามาจากใครคนหนึ่ง ผัวคุณ ใบเฟิร์น
“คิดถึงผัวบ้างมั้ยไม่เจอกันตั้งหลายวัน” ไม่ลังเลที่จะกดบล็อกแอคเคาท์ลวง
