Gece boyunca uyumayıp gözlerim kapalı bir şekilde dinlenmeye çalışmıştım. Sabah yine çok erken uyandığımda odamdan çıkarak kendime bir kahve yaptım. Kendimi salona attığımda Sedat ortalıkta yoktu, muhtemelen odasındaydı. Geri kendi odama çıkarak masama geçtim. Kahvemi masaya koydum ve bilgisayarı çantadan çıkardım. Bilgisayarı açıp masaya bıraktım.
Daha bir on dakika geçmeden kapımın tıklatıldığını duyduğumda “Gelebilirsin.” Dedim.
Gözlerim kapıya çevrildiğinde kapı açıldı ve Sedat içeri girdi. Benden daha dinç görüntüsüne şaşırmıştım, o da uzun zamandır uyanık gibi görünüyordu. “Günaydın.”
“Günaydın. Çalışacak mıydın?” diye sorup elini kapının kenarına yasladı.
“Evet.”
“Aç değil misin?”
Kafamı iki yana salladım. “Pek değil.”
“Tamam.” Gözlerini aşağı indirdi. “Ev hızlıca ayarlandı
