Hızlıca ayağımı öne atıp kaydığımda pistte Atahan baya arkamda kalmıştı. Dudaklarım kıvrılırken arkama baktım. Olduğu yerde gülümseyerek bana bakıyordu. “Gelsene.”
“Ya gelirken düşersem? Ya yaram kanarsa?” dediğinde gözlerimi devirdim.
“Piste girmeseydin o zaman.”
“Ama girmek istedim. Gel de yardım et.”
Arkamı dönerek ona doğru kaydım ve tam önünde durdum. “Geldim.”
Kaymaya başlarken daha başında dengesini kaybetmeye yakın ellerimi ona doğru uzattım. Ellerini tuttuğumda elime yayılan sıcaklığın verdiği güvene kendimi bıraktım. Arkaya doğru kaymaya başladığımda elimi tutarken o da benimle geldi. “Sanırım böyle daha iyi.”
“Bırakma.” Dedi.
“Bırakmıyorum… Ama birazdan bırakacağım kendin süreceksin.”
“Off.” Dediğinde karşımda bir çocuk var gibiydi. Bu durumuna gülümserken hala kaymaya
